헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΩασπσ́05́03́

(아리스토파네스, Wasps, Agon, epirrheme)

καὶ μὴν εὐθύσ γ’ ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆσ ἀρχῆσ ἀποδείξω τῆσ ἡμετέρασ ὡσ οὐδεμιᾶσ ἥττων ἐστὶν βασιλείασ. τί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ, ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον, καὶ ταῦτα γέροντοσ; ὃν πρῶτα μὲν ἑρ́ποντ’ ἐξ εὐνῆσ τηροῦσ’ ἐπὶ τοῖσι δρυφάκτοισ ἄνδρεσ μεγάλοι καὶ τετραπήχεισ· κἄπειτ’ εὐθὺσ προσιόντι ἐμβάλλει μοι τὴν χεῖρ’ ἁπαλὴν τῶν δημοσίων κεκλοφυῖαν· ἱκετεύουσίν θ’ ὑποκύπτοντεσ τὴν φωνὴν οἰκτροχοοῦντεσ· ’οἴκτιρόν μ’ ὦ πάτερ, αἰτοῦμαί σ’, εἰ καὐτὸσ πώποθ’ ὑφείλου ἀρχὴν ἄρξασ ἢ ’πὶ στρατιᾶσ τοῖσ ξυσσίτοισ ἀγοράζων· ’ ὃσ ἔμ’ οὐδ’ ἂν ζῶντ’ ᾔδειν εἰ μὴ διὰ τὴν προτέραν ἀπόφυξιν. τουτὶ περὶ τῶν ἀντιβολούντων ἔστω τὸ μνημόσυνόν μοι. εἶτ’ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶσ καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶσ ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκα, ἀλλ’ ἀκροῶμαι πάσασ φωνὰσ ἱέντων εἰσ ἀπόφυξιν. φέρ’ ἴδω, τί γὰρ οὐκ ἔστιν ἀκοῦσαι θώπευμ’ ἐνταῦθα δικαστῇ; οἱ μέν γ’ ἀποκλάονται πενίαν αὑτῶν καὶ προστιθέασι κακὰ πρὸσ τοῖσ οὖσιν, ἑώσ ἀνιῶν ἂν ἰσώσῃ τοῖσιν ἐμοῖσιν· οἱ δὲ λέγουσιν μύθουσ ἡμῖν, οἱ δ’ Αἰσώπου τι γέλοιον· οἱ δὲ σκώπτουσ’, ἵν’ ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν θυμὸν καταθῶμαι. κἂν μὴ τούτοισ ἀναπειθώμεσθα, τὰ παιδάρι’ εὐθὺσ ἀνέλκει τὰσ θηλείασ καὶ τοὺσ υἱεῖσ τῆσ χειρόσ, ἐγὼ δ’ ἀκροῶμαι· τὰ δὲ συγκύψανθ’ ἅμα βληχᾶται· κἄπειθ’ ὁ πατὴρ ὑπὲρ αὐτῶν ὥσπερ θεὸν ἀντιβολεῖ με τρέμων τῆσ εὐθύνησ ἀπολῦσαι· "εἰ μὲν χαίρεισ ἀρνὸσ φωνῇ, παιδὸσ φωνὴν ἐλεήσαισ· εἰ δ’ αὖ τοῖσ χοιριδίοισ χαίρω, θυγατρὸσ φωνῇ με πιθέσθαι. χἠμεῖσ αὐτῷ τότε τῆσ ὀργῆσ ὀλίγον τὸν κόλλοπ’ ἀνεῖμεν. ἆρ’ οὐ μεγάλη τοῦτ’ ἔστ’ ἀρχὴ καὶ τοῦ πλούτου καταχήνη; δεύτερον αὖ σου τουτὶ γράφομαι, τὴν τοῦ πλούτου καταχήνην· καὶ τἀγαθά μοι μέμνησ’ ἅχεισ φάσκων τῆσ Ἑλλάδοσ ἄρχειν. παίδων τοίνυν δοκιμαζομένων αἰδοῖα πάρεστι θεᾶσθαι. κἂν Οἰάγροσ εἰσέλθῃ φεύγων, οὐκ ἀποφεύγει πρὶν ἂν ἡμῖν ἐκ τῆσ Νιόβησ εἴπῃ ῥῆσιν τὴν καλλίστην ἀπολέξασ. κἂν αὐλητήσ γε δίκην νικᾷ, ταύτησ ἡμῖν ἐπίχειρα ἐν φορβειᾷ τοῖσι δικασταῖσ ἔξοδον ηὔλησ’ ἀπιοῦσι. κἂν ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ’ ἐπίκληρον, κλάειν ἡμεῖσ μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντεσ τῇ διαθήκῃ καὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶσ τοῖσ σημείοισιν ἐπούσῃ, ἔδομεν ταύτην ὅστισ ἂν ἡμᾶσ ἀντιβολήσασ ἀναπείσῃ. καὶ ταῦτ’ ἀνυπεύθυνοι δρῶμεν, τῶν δ’ ἄλλων οὐδεμἴ ἀρχή. τουτὶ γάρ τοι σεμνόν, τούτων ὧν εἴρηκασ μακαρίζω· τῆσ δ’ ἐπικλήρου τὴν διαθήκην ἀδικεῖσ ἀνακογχυλιάζων. ἔτι δ’ ἡ βουλὴ χὠ δῆμοσ ὅταν κρῖναι μέγα πρᾶγμ’ ἀπορήσῃ ἐψήφισται τοὺσ ἀδικοῦντασ τοῖσι δικασταῖσ παραδοῦναι· εἶτ’ Εὐάθλοσ χὠ μέγασ οὗτοσ Κολακώνυμοσ ἀσπιδαποβλὴσ οὐχὶ προδώσειν ἡμᾶσ φασίν, περὶ τοῦ πλήθουσ δὲ μαχεῖσθαι. κἀν τῷ δήμῳ γνώμην οὐδεὶσ πώποτ’ ἐνίκησεν, ἐὰν μὴ εἴπῃ τὰ δικαστήρι’ ἀφεῖναι πρώτιστα μίαν δικάσαντασ· αὐτὸσ δὲ Κλέων ὁ κεκραξιδάμασ μόνον ἡμᾶσ οὐ περιτρώγει, ἀλλὰ φυλάττει διὰ χειρὸσ ἔχων καὶ τὰσ μυίασ ἀπαμύνει. σὺ δὲ τὸν πατέρ’ οὐδ’ ὁτιοῦν τούτων τὸν σαυτοῦ πώποτ’ ἔδρασασ. ἀλλὰ Θέωροσ, καίτοὐστὶν ἀνὴρ Εὐφημίου οὐδὲν ἐλάττων, τὸν σφόγγον ἔχων ἐκ τῆσ λεκάνησ τἀμβάδι’ ἡμῶν περικωνεῖ. σκέψαι μ’ ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν οἱών ἀποκλῄεισ καὶ κατερύκεισ, ἣν δουλείαν οὖσαν ἔφασκεσ καὶ ὑπηρεσίαν ἀποδείξειν. ἔμπλησο λέγων· πάντωσ γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσει πρωκτὸσ λουτροῦ περιγιγνόμενοσ τῆσ ἀρχῆσ τῆσ περισέμνου. ὃ δέ γ’ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων, οὗ ’γὼ ’πελελήσμην, ὅταν οἴκαδ’ ἰώ τὸν μισθὸν ἔχων, κἄπειθ’ ἥκονθ’ ἅμα πάντεσ ἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον, καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ με ἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ’ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃ καὶ παππίζουσ’ ἅμα τῇ γλώττῃ <τὸ> τριώβολον ἐκκαλαμᾶται, καὶ τὸ γύναιόν μ’ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ, κἄπειτα καθεζομένη παρ’ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ, ’φάγε τουτί, ἔντραγε τουτί·

’ τούτοισιν ἐγὼ γάνυμαι, κοὐ μή με δεήσῃ ἐσ σὲ βλέψαι καὶ τὸν ταμίαν, ὁπότ’ ἄριστον παραθήσει καταρασάμενοσ καὶ τονθορύσασ. ἀλλ’ ἢν μή μοι ταχὺ μάξῃ, τάδε κέκτημαι πρόβλημα κακῶν, σκευὴν βελέων ἀλεωρήν. κἂν οἶνόν μοι μὴ ’γχῇσ σὺ πιεῖν, τὸν ὄνον τόνδ’ ἐσκεκόμισμαι οἴνου μεστόν, κᾆτ’ ἐγχέομαι κλίνασ· οὗτοσ δὲ κεχηνὼσ βρωμησάμενοσ τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδεν. ἆρ’ οὐ μεγάλην ἀρχὴν ἄρχω καὶ τοῦ Διὸσ οὐδὲν ἐλάττω, ὅστισ ἀκούω ταὔθ’ ἅπερ ὁ Ζεύσ;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Wasps, Agon, epirrheme

(아리스토파네스, Wasps, Agon, epirrheme)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION