Aristophanes, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, anapests

ἄγε νυν ἡμεῖσ παίσωμεν ἅπερ νόμοσ ἐνθάδε ταῖσι γυναιξίν, ὅταν ὄργια σεμνὰ θεοῖν ἱεραῖσ ὡρ́αισ ἀνέχωμεν, ἅπερ καὶ Παύσων σέβεται καὶ νηστεύει, πολλάκισ αὐτοῖν ἐκ τῶν ὡρῶν ἐσ τὰσ ὡρ́ασ ξυνεπευχόμενοσ τοιαῦτα μέλειν θάμ’ ἑαυτῷ. ὁρ́μα χώρει· κοῦφα ποσὶν ἄγ’ ἐσ κύκλον, χειρὶ σύναπτε χεῖρα, ῥυθμὸν χορείασ ὕπαγε πᾶσα· βαῖνε καρπαλίμοιν ποδοῖν. ἐπισκοπεῖν δὲ πανταχῇ κυκλοῦσαν ὄμμα χρὴ χοροῦ κατάστασιν.