Aristophanes, Thesmophoriazusae, Episode

(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode)

φίλαι γυναῖκεσ ξυγγενεῖσ τοὐμοῦ τρόπου· ὅτι μὲν φίλοσ εἴμ’ ὑμῖν, ἐπίδηλοσ ταῖσ γνάθοισ· γυναικομανῶ γὰρ προξενῶ θ’ ὑμῶν ἀεί. καὶ νῦν ἀκούσασ πρᾶγμα περὶ ὑμῶν μέγα ὀλίγῳ τι πρότερον κατ’ ἀγορὰν λαλούμενον, ἥκω φράσων τοῦτ’ ἀγγελῶν θ’ ὑμῖν, ἵνα σκοπῆτε καὶ τηρῆτε μὴ καὶ προσπέσῃ ὑμῖν ἀφάρκτοισ πρᾶγμα δεινὸν καὶ μέγα. τί δ’ ἔστιν ὦ παῖ; παῖδα γάρ σ’ εἰκὸσ καλεῖν, ἑώσ ἂν οὕτωσ τὰσ γνάθουσ ψιλὰσ ἔχῃσ. Εὐριπίδην φάσ’ ἄνδρα κηδεστήν τινα αὑτοῦ γέροντα δεῦρ’ ἀναπέμψαι τήμερον. πρὸσ ποῖον ἔργον ἢ τίνοσ γνώμησ χάριν; ἵν’ ἅττα βουλεύοισθε καὶ μέλλοιτε δρᾶν, ἐκεῖνοσ εἰή τῶν λόγων κατάσκοποσ. καὶ πῶσ λέληθεν ἐν γυναιξὶν ὢν ἀνήρ; ἀφηῦσεν αὐτὸν κἀπέτιλ’ Εὐριπίδησ καὶ τἄλλ’ ἅπανθ’ ὥσπερ γυναῖκ’ ἐσκεύασεν. πείθεσθε τούτῳ ταῦτα; τίσ δ’ οὕτωσ ἀνὴρ ἠλίθιοσ ὅστισ τιλλόμενοσ ἠνείχετο; οὐκ οἰόμαι ’γωγ’ ὦ πολυτιμήτω θεώ. ληρεῖσ· ἐγὼ γὰρ οὐκ ἂν ἦλθον ἀγγελῶν, εἰ μὴ ’πεπύσμην ταῦτα τῶν σάφ’ εἰδότων. τὸ πρᾶγμα τουτὶ δεινὸν εἰσαγγέλλεται. ἀλλ’ ὦ γυναῖκεσ οὐκ ἐλινύειν ἐχρῆν, ἀλλὰ σκοπεῖν τὸν ἄνδρα καὶ ζητεῖν ὅπου λέληθεν ἡμᾶσ κρυπτὸσ ἐγκαθήμενοσ. καὶ σὺ ξυνέξευρ’ αὐτόν, ὡσ ἂν τὴν χάριν ταύτην τε κἀκείνην ἔχῃσ ὦ πρόξενε. φέρ’ ἴδω· τίσ ἡ πρώτη σύ; ποῖ τισ τρέψεται; ζητητέαι γάρ ἐστε. κακοδαίμων ἐγώ. ἔμ’ ἥτισ <εἴμ’> ἤρου; Κλεωνύμου γυνή. γιγνώσκεθ’ ὑμεῖσ ἥτισ ἔσθ’ ἥδ’ ἡ γυνή; γιγνώσκομεν δῆτ’. ἀλλὰ τὰσ ἄλλασ ἄθρει. ἡδὶ δὲ δὴ τίσ ἐστιν ἡ τὸ παιδίον ἔχουσα; τίτθη νὴ Δί’ ἐμή. διοίχομαι. αὕτη σὺ ποῖ στρέφει; μέν’ αὐτοῦ. τί τὸ κακόν; ἐάσον οὐρῆσαί μ’. ἀναίσχυντόσ <τισ> εἶ. σὺ δ’ οὖν ποίει τοῦτ’. ἀναμενῶ γὰρ ἐνθάδε. ἀνάμενε δῆτα καὶ σκόπει γ’ αὐτὴν σφόδρα· μόνην γὰρ αὐτὴν ὦνερ οὐ γιγνώσκομεν. πολύν γε χρόνον οὐρεῖσ σύ. νὴ Δί’ ὦ μέλε· στραγγουριῶ γάρ· ἐχθὲσ ἔφαγον κάρδαμα. τί καρδαμίζεισ; οὐ βαδιεῖ δεῦρ’ ὡσ ἐμέ; τί δῆτά μ’ ἕλκεισ ἀσθενοῦσαν; εἰπέ μοι, τίσ ἔστ’ ἀνήρ σοι; τὸν ἐμὸν ἄνδρα πυνθάνει; τὸν δεῖνα γιγνώσκεισ, τὸν ἐκ Κοθωκιδῶν; τὸν δεῖνα; ποῖον; ἔσθ’ ὁ δεῖν’, ὃσ καί ποτε τὸν δεῖνα τὸν τοῦ δεῖνα ‐ ληρεῖν μοι δοκεῖσ. ἀνῆλθεσ ἤδη δεῦρο πρότερον; νὴ Δία ὁσέτη γε. καὶ τίσ σοὐστὶ συσκηνήτρια; ἡ δεῖν’ ἔμοιγ’. οἴμοι τάλασ, οὐδὲν λέγεισ. ἄπελθ’. ἐγὼ γὰρ βασανιῶ ταύτην καλῶσ ἐκ τῶν ἱερῶν τῶν πέρυσι· σὺ δ’ ἀπόστηθί μοι, ἵνα μὴ ’πακούσῃσ ὢν ἀνήρ. σὺ δ’ εἰπέ μοι ὅ τι πρῶτον ἡμῖν τῶν ἱερῶν ἐδείκνυτο. φέρ’ ἴδω, τί μέντοι πρῶτον ἦν; ἐπίνομεν. τί δὲ μετὰ τοῦτο δεύτερον; προὐπίνομεν. ταυτὶ μὲν ἤκουσάσ τινοσ· τί δαὶ τρίτον; σκάφιον Ξένυλλ’ ᾔτησεν· οὐ γὰρ ἦν ἀμίσ. οὐδὲν λέγεισ. δεῦρ’ ἐλθὲ δεῦρ’ ὦ Κλείσθενεσ· ὅδ’ ἐστὶν ἁνὴρ ὃν λέγεισ. τί οὖν ποιῶ; ἀπόδυσον αὐτόν· οὐδὲν ὑγιὲσ γὰρ λέγει. κἄπειτ’ ἀποδύσετ’ ἐννέα παίδων μητέρα; χάλα ταχέωσ τὸ στρόφιον ὦναίσχυντε σύ. ὡσ καὶ στιβαρά τισ φαίνεται καὶ καρτερά· καὶ νὴ Δία τιτθούσ γ’ ὥσπερ ἡμεῖσ οὐκ ἔχει. στερίφη γάρ εἰμι κοὐκ ἐκύησα πώποτε. νῦν· τότε δὲ μήτηρ ἦσθα παίδων ἐννέα. ἀνίστασ’ ὀρθόσ. ποῖ τὸ πέοσ ὠθεῖσ κάτω; τοδὶ διέκυψε καὶ μάλ’ εὔχρων ὦ τάλαν. καὶ ποῦ ’στιν; αὖθισ ἐσ τὸ πρόσθεν οἴχεται. οὐκ ἐνγεταυθί. μἀλλὰ δεῦρ’ ἥκει πάλιν. ἰσθμόν τιν’ ἔχεισ ὦνθρωπ’· ἄνω τε καὶ κάτω τὸ πέοσ διέλκεισ πυκνότερον Κορινθίων. ὦ μιαρὸσ οὗτοσ· ταῦτ’ ἄρ’ ὑπὲρ Εὐριπίδου ἡμῖν ἐλοιδορεῖτο. κακοδαίμων ἐγώ, εἰσ οἷ’ ἐμαυτὸν εἰσεκύλισα πράγματα. ἄγε δὴ τί δρῶμεν; τουτονὶ φυλάττετε καλῶσ, ὅπωσ μὴ διαφυγὼν οἰχήσεται· ἐγὼ δὲ ταῦτα τοῖσ πρυτάνεσιν ἀγγελῶ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION