Aristophanes, Thesmophoriazusae, Prologue, anapests

εὔφημος πᾶς ἔστω λαός, στόμα συγκλῄσας:? ἐπιδημεῖ γὰρ θίασος Μουσῶν ἔνδον μελάθρων τῶν δεσποσύνων μελοποιῶν. ἐχέτω δὲ πνοὰς νήνεμος αἰθήρ, κῦμα δὲ πόντου μὴ κελαδείτω γλαυκόν: βομβάξ. σίγα. τι λέγει· πτηνῶν τε γένη κατακοιμάσθω, θηρῶν τ ἀγρίων πόδες ὑλοδρόμων μὴ λυέσθων. βομβαλοβομβάξ. μέλλει γὰρ ὁ καλλιεπὴς Ἀγάθων πρόμος ἡμέτερος - μῶν βινεῖσθαι· τίς ὁ φωνήσας· νήνεμος αἰθήρ. δρυόχους τιθέναι δράματος ἀρχάς. κάμπτει δὲ νέας ἁψῖδας ἐπῶν, τὰ δὲ τορνεύει, τὰ δὲ κολλομελεῖ, καὶ γνωμοτυπεῖ κἀντονομάζει καὶ κηροχυτεῖ καὶ γογγύλλει καὶ χοανεύει. καὶ λαικάζει. τίς ἀγροιώτας πελάθει θριγκοῖς· ὃς ἕτοιμος σοῦ τοῦ τε ποιητοῦ τοῦ καλλιεποῦς κατὰ τοῦ θριγκοῦ συγγογγύλας καὶ συστρέψας τουτὶ τὸ πέος χοανεῦσαι.?