Aristophanes, Peace, Episode, elegiacs

ἀσπίδι μὲν Σαί̈ων τισ ἀγάλλεται, ἣν παρὰ θάμνῳ ἔντοσ ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων. εἰπέ μοι ὦ πόσθων, ἐσ τὸν σαυτοῦ πατέρ’ ᾄδεισ; ψυχὴν δ’ ἐξεσάωσα ‐ κατῄσχυνασ δὲ τοκῆασ. ἀλλ’ εἰσίωμεν. εὖ γὰρ οἶδ’ ἐγὼ σαφῶσ ὅτι ταῦθ’ ὅσ’ ᾖσασ ἄρτι περὶ τῆσ ἀσπίδοσ οὐ μὴ ’πιλάθῃ ποτ’ ὢν ἐκείνου τοῦ πατρόσ.