Aristophanes, Peace, Lyric-Scene, antistrophe 1

ἦ χρηστὸς ἀνὴρ πολίτης ἐστὶν ἅπασιν ὅστις γ ἐστὶ τοιοῦτος.? ὅταν τρυγᾶτ, εἴσεσθε πολλῷ μᾶλλον οἱό῀ς εἰμι. καὶ νῦν σύ γε δῆλος εἶ: σωτὴρ γὰρ ἅπασιν ἀνθρώποις γεγένησαι. φήσεις ἐπειδὰν ἐκπίῃς οἴνου νέου λεπαστήν. καὶ πλήν γε τῶν θεῶν ἀεί ς ἡγησόμεσθα πρῶτον. πολλῶν γὰρ ὑμῖν ἄξιος Τρυγαῖος ἁθμονεὺς ἐγώ, δεινῶν ἀπαλλάξας πόνων τὸν δημότην ὅμιλον, καὶ τὸν γεωργικὸν λεὼν Ὑπέρβολόν τε παύσας.?