Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene 2:

(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene 2:)

εἰσ ἐμὲ τράποιτο· μηδὲν ὁρ́κου φροντίσῃσ. φέρε νυν ἐνέγκω κλινίδιον νῷν. μηδαμῶσ. ἀρκεῖ χαμαὶ νῷν. μὰ τὸν Ἀπόλλω μή σ’ ἐγὼ καίπερ τοιοῦτον ὄντα κατακλινῶ χαμαί. ἥ τοι γυνὴ φιλεῖ με, δήλη ’στὶν καλῶσ. ἰδοὺ κατάκεισ’ ἀνύσασ τι, κἀγὼ ’κδύομαι. καίτοι, τὸ δεῖνα, ψίαθόσ ἐστ’ ἐξοιστέα. ποία ψίαθοσ; μὴ μοί γε. νὴ τὴν Ἄρτεμιν, αἰσχρὸν γὰρ ἐπὶ τόνου γε. δόσ μοί νυν κύσαι. ἰδού. παπαιάξ· ἧκέ νυν ταχέωσ πάνυ. ἰδοὺ ψίαθοσ· κατάκεισο, καὶ δὴ ’κδύομαι. καίτοι, τὸ δεῖνα, προσκεφάλαιον οὐκ ἔχεισ. ἀλλ’ οὐδὲ δέομ’ ἔγωγε. νὴ Δί’ ἀλλ’ ἐγώ. ἀλλ’ ἢ τὸ πέοσ τόδ’ Ἡρακλῆσ ξενίζεται. ἀνίστασ’, ἀναπήδησον. ἤδη πάντ’ ἔχω. ἅπαντα δῆτα. δεῦρό νυν ὦ χρύσιον. τὸ στρόφιον ἤδη λύομαι. μέμνησό νυν· μή μ’ ἐξαπατήσῃσ τὰ περὶ τῶν διαλλαγῶν. νὴ Δί’ ἀπολοίμην ἆρα. σισύραν οὐκ ἔχεισ. μὰ Δί’ οὐδὲ δέομαί γ’, ἀλλὰ βινεῖν βούλομαι. ἀμέλει ποιήσεισ τοῦτο· ταχὺ γὰρ ἔρχομαι. ἅνθρωποσ ἐπιτρίψει με διὰ τὰ στρώματα. ἔπαιρε σαυτόν. ἀλλ’ ἐπῆρται τοῦτό γε. βούλει μυρίσω σε; μὰ τὸν Ἀπόλλω μὴ μέ γε. νὴ τὴν Ἀφροδίτην ἤν τε βούλῃ γ’ ἤν τε μή. εἴθ’ ἐκχυθείη τὸ μύρον ὦ Ζεῦ δέσποτα. πρότεινέ νυν τὴν χεῖρα κἀλείφου λαβών. οὐχ ἡδὺ τὸ μύρον μὰ τὸν Ἀπόλλω τουτογί, εἰ μὴ διατριπτικόν γε κοὐκ ὄζον γάμων. τάλαιν’ ἐγὼ τὸ Ῥόδιον ἤνεγκον μύρον. ἀγαθόν· ἐά αὔτ’ ὦ δαιμονία. ληρεῖσ ἔχων. κάκιστ’ ἀπόλοιθ’ ὁ πρῶτοσ ἑψήσασ μύρον. λαβὲ τόνδε τὸν ἀλάβαστον. ἀλλ’ ἕτερον ἔχω. ἀλλ’ ᾠζυρὰ κατάκεισο καὶ μή μοι φέρε μηδέν. ποιήσω ταῦτα νὴ τὴν Ἄρτεμιν. ὑπολύομαι γοῦν. ἀλλ’ ὅπωσ ὦ φίλτατε σπονδὰσ ποιεῖσθαι ψηφιεῖ. βουλεύσομαι. ἀπολώλεκέν με κἀπιτέτριφεν ἡ γυνὴ τά τ’ ἄλλα πάντα κἀποδείρασ’ οἴχεται.

상위

Lysistrata

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION