Aristophanes, Lysistrata, Choral, antistrophe 2

εἰ νὴ τὼ θεώ με ζωπυρήσεισ, λύσω τὴν ἐμαυτῆσ ὗν ἐγὼ δή, καὶ ποιήσω τήμερον τοὺσ δημότασ βωστρεῖν σ’ ἐγὼ πεκτούμενον. ἀλλὰ χἠμεῖσ ὦ γυναῖκεσ θᾶττον ἐκδυώμεθα, ὡσ ἂν ὄζωμεν γυναικῶν αὐτοδὰξ ὠργισμένων. νῦν πρὸσ ἔμ’ ἴτω τισ, ἵνα μή ποτε φάγῃ σκόροδα, μηδὲ κυάμουσ μέλανασ. ὡσ εἰ καὶ μόνον κακῶσ ἐρεῖσ, ὑπερχολῶ γάρ, αἰετὸν τίκτοντα κάνθαρόσ σε μαιεύσομαι.