Aristophanes, Lysistrata, Agon, strophe 1

ὦ Ζεῦ τί ποτε χρησόμεθα τοῖσδε τοῖς κνωδάλοις·? ου γὰρ ἔτ ἀνεκτὰ τάδε γ, ἀλλὰ βασανιστέον τόδε σοι τὸ πάθος μετ ἐμοῦ ὅ τι βουλόμεναί ποτε τὴν Κραναὰν κατέλαβον, ἐφ ὅ τι τε μεγαλόπετρον ἄβατον ἀκρόπολιν ἱερὸν τέμενος.