헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΦρογσ́10́13́

(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene, trochees)

ἐπίπονοί γ’ οἱ δεξιοί. τόδε γὰρ ἕτερον αὖ τέρασ νεοχμόν, ἀτοπίασ πλέων, ὃ τίσ ἂν ἐπενόησεν ἄλλοσ; μὰ τὸν ἐγὼ μὲν οὐδ’ ἂν εἴ τισ ἔλεγέ μοι τῶν ἐπιτυχόντων, ἐπιθόμην, ἀλλ’ ᾠόμην ἂν αὐτὸν αὐτὰ ληρεῖν. ἴθι δὴ παρίστασθον παρὰ τὼ πλάστιγγ’, ἰδού. καὶ λαβομένω τὸ ῥῆμ’ ἑκάτεροσ εἴπατον, καὶ μὴ μεθῆσθον, πρὶν ἂν ἐγὼ σφῷν κοκκύσω. ἐχόμεθα. τοὔποσ νῦν λέγετον ἐσ τὸν σταθμόν. εἴθ’ ὤφελ’ Ἀργοῦσ μὴ διαπτάσθαι σκάφοσ. Σπερχειὲ ποταμὲ βουνόμοι τ’ ἐπιστροφαί. κόκκυ, μέθεσθε· καὶ πολύ γε κατωτέρω χωρεῖ τὸ τοῦδε. καὶ τί ποτ’ ἐστὶ ταἴτιον; ὅτι εἰσέθηκε ποταμόν, ἐριοπωλικῶσ ὑγρὸν ποιήσασ τοὔποσ ὥσπερ τἄρια, σὺ δ’ εἰσέθηκασ τοὔποσ ἐπτερωμένον. ἀλλ’ ἕτερον εἰπάτω τι κἀντιστησάτω. λάβεσθε τοίνυν αὖθισ. ἢν ἰδού. λέγε. οὐκ ἔστι Πειθοῦσ ἱερὸν ἄλλο πλὴν λόγοσ. μόνοσ θεῶν γὰρ Θάνατοσ οὐ δώρων ἐρᾷ. μέθεσθε μέθεσθε· καὶ τὸ τοῦδέ γ’ αὖ ῥέπει· θάνατον γὰρ εἰσέθηκε βαρύτατον κακόν. ἐγὼ δὲ πειθώ γ’ ἔποσ ἄριστ’ εἰρημένον. πειθὼ δὲ κοῦφόν ἐστι καὶ νοῦν οὐκ ἔχον. ἀλλ’ ἕτερον αὖ ζήτει τι τῶν βαρυστάθμων, ὅ τι σοι καθέλξει, καρτερόν τε καὶ μέγα. φέρε ποῦ τοιοῦτον δῆτά μοὐστί; ποῦ; φράσω· βέβληκ’ Ἀχιλλεὺσ δύο κύβω καὶ τέτταρα. λέγοιτ’ ἄν, ὡσ αὕτη ’στὶ λοιπὴ σφῷν στάσισ. σιδηροβριθέσ τ’ ἔλαβε δεξιᾷ ξύλον. ἐφ’ ἁρ́ματοσ γὰρ ἁρ́μα καὶ νεκρῷ νεκρόσ. ἐξηπάτηκεν αὖ σὲ καὶ νῦν. τῷ τρόπῳ; δύ’ ἁρ́ματ’ εἰσέθηκε καὶ νεκρὼ δύο, οὓσ οὐκ ἂν ἄραιντ’ οὐδ’ ἑκατὸν Αἰγύπτιοι. καὶ μηκέτ’ ἔμοιγε κατ’ ἔποσ, ἀλλ’ ἐσ τὸν σταθμὸν αὐτὸσ τὰ παιδί’ ἡ γυνὴ Κηφισοφῶν ἐμβὰσ καθήσθω, συλλαβὼν τὰ βιβλία· ἐγὼ δὲ δύ’ ἔπη τῶν ἐμῶν ἐρῶ μόνον. ἅνδρεσ φίλοι, κἀγὼ μὲν αὐτοὺσ οὐ κρινῶ. οὐ γὰρ δι’ ἔχθρασ οὐδετέρῳ γενήσομαι. τὸν μὲν γὰρ ἡγοῦμαι σοφὸν τῷ δ’ ἥδομαι. οὐδὲν ἄρα πράξεισ ὧνπερ ἦλθεσ οὕνεκα;

ἐὰν δὲ κρίνω; τὸν ἕτερον λαβὼν ἄπει, ὁπότερον ἂν κρίνῃσ, ἵν’ ἔλθῃσ μὴ μάτην. εὐδαιμονοίησ. φέρε πύθεσθέ μου ταδί. ἐγὼ κατῆλθον ἐπὶ ποιητήν. τοῦ χάριν; ἵν’ ἡ πόλισ σωθεῖσα τοὺσ χοροὺσ ἄγῃ. ὁπότεροσ οὖν ἂν τῇ πόλει παραινέσῃ μᾶλλόν τι χρηστόν, τοῦτον ἄξειν μοι δοκῶ. πρῶτον μὲν οὖν περὶ Ἀλκιβιάδου τίν’ ἔχετον γνώμην ἑκάτεροσ; ἡ πόλισ γὰρ δυστοκεῖ. ἔχει δὲ περὶ αὐτοῦ τίνα γνώμην; τίνα; ποθεῖ μέν, ἐχθαίρει δέ, βούλεται δ’ ἔχειν. ἀλλ’ ὅ τι νοεῖτον εἴπατον τούτου πέρι. μισῶ πολίτην, ὅστισ ὠφελεῖν πάτραν βραδὺσ πέφυκε μεγάλα δὲ βλάπτειν ταχύσ, καὶ πόριμον αὑτῷ τῇ πόλει δ’ ἀμήχανον. εὖ γ’ ὦ Πόσειδον· σὺ δὲ τίνα γνώμην ἔχεισ; οὐ χρὴ λέοντοσ σκύμνον ἐν πόλει τρέφειν, μάλιστα μὲν λέοντα μὴ ν’ πόλει τρέφειν, ἢν δ’ ἐκτραφῇ τισ, τοῖσ τρόποισ ὑπηρετεῖν. νὴ τὸν Δία τὸν σωτῆρα δυσκρίτωσ γ’ ἔχω· ὁ μὲν σοφῶσ γὰρ εἶπεν, ὁ δ’ ἕτεροσ σαφῶσ. ἀλλ’ ἔτι μίαν γνώμην ἑκάτεροσ εἴπατον περὶ τῆσ πόλεωσ ἥντιν’ ἔχετον σωτηρίαν. εἴ τισ πτερώσασ Κλεόκριτον Κινησίᾳ, αἴροιεν αὖραι πελαγίαν ὑπὲρ πλάκα. γέλοιον ἂν φαίνοιτο· νοῦν δ’ ἔχει τίνα; εἰ ναυμαχοῖεν κᾆτ’ ἔχοντεσ ὀξίδασ ῥαίνοιεν ἐσ τὰ βλέφαρα τῶν ἐναντίων. ἐγὼ μὲν οἶδα καὶ θέλω φράζειν. λέγε. ὅταν τὰ νῦν ἄπιστα πίσθ’ ἡγώμεθα, τὰ δ’ ὄντα πίστ’ ἄπιστα. πῶσ; οὐ μανθάνω. ἀμαθέστερόν πωσ εἰπὲ καὶ σαφέστερον. εἰ τῶν πολιτῶν οἷσι νῦν πιστεύομεν, τούτοισ ἀπιστήσαιμεν, οἷσ δ’ οὐ χρώμεθα, τούτοισι χρησαίμεσθ’, ἴσωσ σωθεῖμεν ἄν. εἰ νῦν γε δυστυχοῦμεν ἐν τούτοισι, πῶσ τἀναντί’ <ἂν> πράττοντεσ οὐ σῳζοίμεθ’ ἄν; εὖ γ’ ὦ Παλάμηδεσ, ὦ σοφωτάτη φύσισ. ταυτὶ πότερ’ αὐτὸσ ηὑρ͂εσ ἢ Κηφισοφῶν; ἐγὼ μόνοσ· τὰσ δ’ ὀξίδασ Κηφισοφῶν. τί δαὶ σύ; τί λέγεισ; τὴν πόλιν νῦν μοι φράσον πρῶτον τίσι χρῆται· πότερα τοῖσ χρηστοῖσ; πόθεν; μισεῖ κάκιστα. τοῖσ πονηροῖσ δ’ ἥδεται; οὐ δῆτ’ ἐκείνη γ’, ἀλλὰ χρῆται πρὸσ βίαν. πῶσ οὖν τισ ἂν σώσειε τοιαύτην πόλιν, ᾗ μήτε χλαῖνα μήτε σισύρα συμφέρει; εὑρ́ισκε νὴ Δί’, εἴπερ ἀναδύσει πάλιν.

ἐκεῖ φράσαιμ’ ἄν· ἐνθαδὶ δ’ οὐ βούλομαι. μὴ δῆτα σύ γ’, ἀλλ’ ἐνθένδ’ ἀνίει τἀγαθά. τὴν γῆν ὅταν νομίσωσι τὴν τῶν πολεμίων εἶναι σφετέραν, τὴν δὲ σφετέραν τῶν πολεμίων, πόρον δὲ τὰσ ναῦσ ἀπορίαν δὲ τὸν πόρον. εὖ, πλήν γ’ ὁ δικαστὴσ αὐτὰ καταπίνει μόνοσ. κρίνοισ ἄν. αὕτη σφῷν κρίσισ γενήσεται· αἱρήσομαι γὰρ ὅνπερ ἡ ψυχὴ θέλει. μεμνημένοσ νυν τῶν θεῶν οὓσ ὤμοσασ ἦ μὴν ἀπάξειν μ’ οἴκαδ’, αἱροῦ τοὺσ φίλουσ. ἡ γλῶττ’ ὀμώμοκ’, Αἰσχύλον δ’ αἱρήσομαι. τί δέδρακασ ὦ μιαρώτατ’ ἀνθρώπων; ἐγώ; ἔκρινα νικᾶν Αἰσχύλον. τιὴ γὰρ οὔ; αἴσχιστον ἔργον προσβλέπεισ μ’ εἰργασμένοσ; τί δ’ αἰσχρόν, ἢν μὴ τοῖσ θεωμένοισ δοκῇ; ὦ σχέτλιε περιόψει με δὴ τεθνηκότα; τίσ οἶδεν εἰ τὸ ζῆν μέν ἐστι κατθανεῖν, τὸ πνεῖν δὲ δειπνεῖν, τὸ δὲ καθεύδειν κῴδιον; χωρεῖτε τοίνυν ὦ Διόνυσ’ εἴσω. τί δαί; ἵνα ξενίσω <’γὼ> σφὼ πρὶν ἀποπλεῖν. εὖ λέγεισ νὴ τὸν Δί’· οὐ γὰρ ἄχθομαι τῷ πράγματι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene, trochees

(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene, trochees)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION