Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene

οὐκ ἂν μεθείμην τοῦ θρόνου, μὴ νουθέτει.? κρείττων γὰρ εἶναί φημι τούτου τὴν τέχνην. Αἰσχύλε τί σιγᾷς· αἰσθάνει γὰρ τοῦ λόγου. ἀποσεμνυνεῖται πρῶτον, ἅπερ ἑκάστοτε ἐν ταῖς τραγῳδίαισιν ἐτερατεύετο. ὦ δαιμόνι ἀνδρῶν μὴ μεγάλα λίαν λέγε. ἐγᾦδα τοῦτον καὶ διέσκεμμαι πάλαι, ἄνθρωπον ἀγριοποιὸν αὐθαδόστομον, ἔχοντ ἀχάλινον ἀκρατὲς ἀπύλωτον στόμα, ἀπεριλάλητον κομποφακελορρήμονα. ἄληθες ὦ παῖ τῆς ἀρουραίας θεοῦ· σὺ δή με ταῦτ ὦ στωμυλιοσυλλεκτάδη καὶ πτωχοποιὲ καὶ ῥακιοσυρραπτάδη· ἀλλ οὔ τι χαίρων αὔτ ἐρεῖς. παῦ Αἰσχύλε, καὶ μὴ πρὸς ὀργὴν σπλάγχνα θερμήνῃς κότῳ. οὐ δῆτα πρίν γ ἂν τοῦτον ἀποφήνω σαφῶς τὸν χωλοποιὸν οἱο῀ς ὢν θρασύνεται. ἄρν ἄρνα μέλανα παῖδες ἐξενέγκατε: τυφὼς γὰρ ἐκβαίνειν παρασκευάζεται. ὦ Κρητικὰς μὲν συλλέγων μονῳδίας, γάμους δ ἀνοσίους ἐσφέρων ἐς τὴν τέχνην. ἐπίσχες οὗτος ὦ πολυτίμητ Αἰσχύλε. ἀπὸ τῶν χαλαζῶν δ ὦ πόνηρ Εὐριπίδη ἄναγε σεαυτὸν ἐκποδών, εἰ σωφρονεῖς, ἵνα μὴ κεφαλαίῳ τὸν κρόταφόν σου ῥήματι θενὼν ὑπ ὀργῆς ἐκχέῃ τὸν Τήλεφον: σὺ δὲ μὴ πρὸς ὀργὴν Αἰσχύλ ἀλλὰ πρᾳόνως ἔλεγχ ἐλέγχου: λοιδορεῖσθαι δ οὐ πρέπει ἄνδρας ποιητὰς ὥσπερ ἀρτοπώλιδας. σὺ δ εὐθὺς ὥσπερ πρῖνος ἐμπρησθεὶς βοᾷς.?