Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene 1:

(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene 1:)

ὦ φίλταθ’ ἥκεισ Ἡράκλεισ; δεῦρ’ εἴσιθι. ἡ γὰρ θεόσ <σ’> ὡσ ἐπύθεθ’ ἥκοντ’, εὐθέωσ ἔπεττεν ἄρτουσ, ἧψε κατερεικτῶν χύτρασ ἔτνουσ δύ’ ἢ τρεῖσ, βοῦν ἀπηνθράκιζ’ ὅλον, πλακοῦντασ ὤπτα κολλάβουσ. ἀλλ’ εἴσιθι. κάλλιστ’, ἐπαινῶ. μὰ τὸν Ἀπόλλω οὐ μή σ’ ἐγὼ περιόψομἀπελθόντ’, ἐπεί τοι καὶ κρέα ἀνέβραττεν ὀρνίθεια, καὶ τραγήματα ἔφρυγε, κᾦνον ἀνεκεράννυ γλυκύτατον. ἀλλ’ εἴσιθ’ ἅμ’ ἐμοί. πάνυ καλῶσ. ληρεῖσ ἔχων οὐ γάρ σ’ ἀφήσω. καὶ γὰρ αὐλητρίσ γέ σοι ἥδ’ ἔνδον ἔσθ’ ὡραιοτάτη κὠρχηστρίδεσ ἕτεραι δύ’ ἢ τρεῖσ. πῶσ λέγεισ; ὀρχηστρίδεσ; ἡβυλλιῶσαι κἄρτι παρατετιλμέναι. ἀλλ’ εἴσιθ’, ὡσ ὁ μάγειροσ ἤδη τὰ τεμάχη ἔμελλ’ ἀφαιρεῖν χἠ τράπεζ’ εἰσῄρετο. ἴθι νυν φράσον πρώτιστα ταῖσ ὀρχηστρίσιν ταῖσ ἔνδον οὔσαισ αὐτὸσ ὅτι εἰσέρχομαι. ὁ παῖσ ἀκολούθει δεῦρο τὰ σκεύη φέρων. ἐπίσχεσ οὗτοσ. οὔ τί που σπουδὴν ποιεῖ, ὁτιή σε παίζων Ἡρακλέα ’νεσκεύασα; οὐ μὴ φλυαρήσεισ ἔχων ὦ Ξανθία, ἀλλ’ ἀράμενοσ οἴσεισ πάλιν τὰ στρώματα. τί δ’ ἔστιν; οὔ τι πού μ’ ἀφελέσθαι διανοεῖ ἅδωκασ αὐτόσ; οὐ τάχ’, ἀλλ’ ἤδη ποιῶ. κατάθου τὸ δέρμα. ταῦτ’ ἐγὼ μαρτύρομαι καὶ τοῖσ θεοῖσιν ἐπιτρέπω. ποίοισ θεοῖσ; τὸ δὲ προσδοκῆσαί σ’ οὐκ ἀνόητον καὶ κενὸν ὡσ δοῦλοσ ὢν καὶ θνητὸσ Ἀλκμήνησ ἔσει; ἀμέλει καλῶσ· ἔχ’ αὔτ’. ἴσωσ γάρ τοί ποτε ἐμοῦ δεηθείησ ἄν, εἰ θεὸσ θέλοι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION