Aristophanes, Frogs, Prologue 1:

(아리스토파네스, Frogs, Prologue 1:)

Εἴπω τι τῶν εἰωθότων ὦ δέσποτα, ἐφ’ οἷσ ἀεὶ γελῶσιν οἱ θεώμενοι; νὴ τὸν Δί’ ὅ τι Βούλει γε, πλὴν πιέζομαι, τοῦτο δὲ φύλαξαι· πάνυ γάρ ἐστ’ ἤδη χολή. μηδ’ ἕτερον ἀστεῖόν τι; πλήν γ’ ὡσ θλίβομαι. τί δαί; τὸ πάνυ γέλοιον εἴπω; νὴ Δία θαρρῶν γε· μόνον ἐκεῖν’ ὅπωσ μὴ ’ρεῖσ, τὸ τί; μεταβαλλόμενοσ τἀνάφορον ὅτι χεζητιᾷσ. μηδ’ ὅτι τοσοῦτον ἄχθοσ ἐπ’ ἐμαυτῷ φέρων, εἰ μὴ καθαιρήσει τισ, ἀποπαρδήσομαι; μὴ δῆθ’, ἱκετεύω, πλήν γ’ ὅταν μέλλω ’ξεμεῖν. τί δῆτ’ ἔδει με ταῦτα τὰ σκεύη φέρειν, εἴπερ ποιήσω μηδὲν ὧνπερ Φρύνιχοσ εἰώθε ποιεῖν καὶ Λύκισ κἀμειψίασ; μή νυν ποιήσῃσ· ὡσ ἐγὼ θεώμενοσ, ὅταν τι τούτων τῶν σοφισμάτων ἴδω, πλεῖν ἢ ’νιαυτῷ πρεσβύτεροσ ἀπέρχομαι. ὢ τρισκακοδαίμων ἄρ’ ὁ τράχηλοσ οὑτοσί, ὅτι θλίβεται μέν, τὸ δὲ γέλοιον οὐκ ἐρεῖ. εἶτ’ οὐχ ὕβρισ ταῦτ’ ἐστὶ καὶ πολλὴ τρυφή, ὅτ’ ἐγὼ μὲν ὢν Διόνυσοσ υἱὸσ Σταμνίου αὐτὸσ βαδίζω καὶ πονῶ, τοῦτον δ’ ὀχῶ, ἵνα μὴ ταλαιπωροῖτο μηδ’ ἄχθοσ φέροι; οὐ γὰρ φέρω ’γώ; πῶσ φέρεισ γὰρ ὅσ γ’ ὀχεῖ; φέρων γε ταυτί. τίνα τρόπον; Βαρέωσ πάνυ. οὔκουν τὸ Βάροσ τοῦθ’ ὃ σὺ φέρεισ ὄνοσ φέρει; οὐ δῆθ’ ὅ γ’ ἔχω ’γὼ καὶ φέρω μὰ τὸν Δί’ οὔ. πῶσ γὰρ φέρεισ, ὅσ γ’ αὐτὸσ ὑφ’ ἑτέρου φέρει; οὐκ οἶδ’· ὁ δ’ ὦμοσ οὑτοσὶ πιέζεται. σὺ δ’ οὖν ἐπειδὴ τὸν ὄνον οὐ φῄσ σ’ ὠφελεῖν, ἐν τῷ μέρει σὺ τὸν ὄνον ἀράμενοσ φέρε. οἴμοι κακοδαίμων· τί γὰρ ἐγὼ οὐκ ἐναυμάχουν; ἦ τἄν σε κωκύειν ἂν ἐκέλευον μακρά. κατάβα πανοῦργε. καὶ γὰρ ἐγγὺσ τῆσ θύρασ ἤδη βαδίζων εἰμὶ τῆσδ’, οἷ πρῶτά με ἔδει τραπέσθαι. παιδίον, παῖ, ἠμί, παῖ.

상위

Frogs

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION