Aristophanes, Ecclesiazusae, Agon, pnigos

(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, pnigos)

ἀλλ’ οὐκ ἔσται τοῦτο παρ’ ἡμῖν· πᾶσι γὰρ ἄφθονα πάντα παρέξομεν, ὥστε μεθυσθεὶσ αὐτῷ στεφάνῳ πᾶσ τισ ἄπεισιν τὴν δᾷδα λαβών. αἱ δὲ γυναῖκεσ κατὰ τὰσ διόδουσ προσπίπτουσαι τοῖσ ἀπὸ δείπνου τάδε λέξουσιν· δεῦρο παρ’ ἡμᾶσ· ἐνθάδε μεῖράξ ἐσθ’ ὡραία. παρ’ ἐμοὶ δ’ ἑτέρα φήσει τισ ἄνωθ’ ἐξ ὑπερῴου, καὶ καλλίστη καὶ λευκοτάτη· πρότερον μέντοι δεῖ σε καθεύδειν αὐτῆσ παρ’ ἐμοί. τοῖσ εὐπρεπέσιν δ’ ἀκολουθοῦντεσ καὶ μειρακίοισ οἱ φαυλότεροι τοιάδ’ ἐροῦσιν· ποῖ θεῖσ οὗτοσ; πάντωσ οὐδὲν δράσεισ ἐλθών· τοῖσ γὰρ σιμοῖσ καὶ τοῖσ αἰσχροῖσ ἐψήφισται προτέροισ βινεῖν, ὑμᾶσ δὲ τέωσ θρῖα λαβόντασ διφόρου συκῆσ ἐν τοῖσ προθύροισι δέφεσθαι. φέρε νυν φράσον μοι, ταῦτ’ ἀρέσκει σφῷν; πάνυ. βαδιστέον τἄρ’ ἐστὶν εἰσ ἀγορὰν ἐμοί, ἵν’ ἀποδέχωμαι τὰ προσιόντα χρήματα, λαβοῦσα κηρύκαιναν εὔφωνόν τινα. ἐμὲ γὰρ ἀνάγκη ταῦτα δρᾶν ᾑρημένην ἄρχειν, καταστῆσαί τε τὰ ξυσσίτια, ὅπωσ ἂν εὐωχῆσθε πρῶτον τήμερον. ἤδη γὰρ εὐωχησόμεσθα; φήμ’ ἐγώ. ἔπειτα τὰσ πόρνασ καταπαῦσαι βούλομαι ἁπαξαπάσασ. ἵνα τί; δῆλον τουτογί· ἵνα τῶν νέων ἔχωσιν αὗται τὰσ ἀκμάσ. καὶ τάσ γε δούλασ οὐχὶ δεῖ κοσμουμένασ τὴν τῶν ἐλευθέρων ὑφαρπάζειν Κύπριν, ἀλλὰ παρὰ τοῖσ δούλοισι κοιμᾶσθαι μόνον κατωνάκην τὸν χοῖρον ἀποτετιλμένασ. φέρε νυν ἐγώ σοι παρακολουθῶ πλησίον, ἵν’ ἀποβλέπωμαι καὶ λέγωσί μοι ταδί, τὸν τῆσ στρατηγοῦ τοῦτον οὐ θαυμάζετε; ἐγὼ δ’ ἵν’ εἰσ ἀγοράν γε τὰ σκεύη φέρω, προχειριοῦμαι κἀξετάσω τὴν οὐσίαν. Χοροῦ χώρει σὺ δεῦρο κιναχύρα καλὴ καλῶσ τῶν χρημάτων θύραζε πρώτη τῶν ἐμῶν, ὅπωσ ἂν ἐντετριμμένη κανηφορῇσ, πολλοὺσ κάτω δὴ θυλάκουσ στρέψασ’ ἐμούσ. ποῦ’ σθ’ ἡ διφροφόροσ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION