Aristophanes, Ecclesiazusae, Agon, epirrheme

(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, epirrheme)

καὶ μὴν ὅτι μὲν χρηστὰ διδάξω πιστεύω· τοὺσ δὲ θεατάσ, εἰ καινοτομεῖν ἐθελήσουσιν καὶ μὴ τοῖσ ἠθάσι λίαν τοῖσ τ’ ἀρχαίοισ ἐνδιατρίβειν, τοῦτ’ ἔσθ’ ὃ μάλιστα δέδοικα. περὶ μὲν τοίνυν τοῦ καινοτομεῖν μὴ δείσῃσ· τοῦτο γὰρ ἡμῖν δρᾶν ἀντ’ ἄλλησ ἀρχῆσ ἐστιν, τῶν δ’ ἀρχαίων ἀμελῆσαι. μή νυν πρότερον μηδεὶσ ὑμῶν ἀντείπῃ μηδ’ ὑποκρούσῃ, πρὶν ἐπίστασθαι τὴν ἐπίνοιαν καὶ τοῦ φράζοντοσ ἀκοῦσαι. κοινωνεῖν γὰρ πάντασ φήσω χρῆναι πάντων μετέχοντασ κἀκ ταὐτοῦ ζῆν, καὶ μὴ τὸν μὲν πλουτεῖν, τὸν δ’ ἄθλιον εἶναι, μηδὲ γεωργεῖν τὸν μὲν πολλήν, τῷ δ’ εἶναι μηδὲ ταφῆναι, μηδ’ ἀνδραπόδοισ τὸν μὲν χρῆσθαι πολλοῖσ, τὸν δ’ οὐδ’ ἀκολούθῳ· ἀλλ’ ἕνα ποιῶ κοινὸν πᾶσιν βίοτον καὶ τοῦτον ὅμοιον. πῶσ οὖν ἔσται κοινὸσ ἅπασιν; κατέδει πέλεθον πρότερόσ μου. καὶ τῶν πελέθων κοινωνοῦμεν; μὰ Δί’ ἀλλ’ ἔφθησ μ’ ὑποκρούσασ. τοῦτο γὰρ ἤμελλον ἐγὼ λέξειν· τὴν γῆν πρώτιστα ποιήσω κοινὴν πάντων καὶ τἀργύριον καὶ τἄλλ’ ὁπόσ’ ἐστὶν ἑκάστῳ. εἶτ’ ἀπὸ τούτων κοινῶν ὄντων ἡμεῖσ βοσκήσομεν ὑμᾶσ ταμιευόμεναι καὶ φειδόμεναι καὶ τὴν γνώμην προσέχουσαι. πῶσ οὖν ὅστισ μὴ κέκτηται γῆν ἡμῶν, ἀργύριον δὲ καὶ Δαρεικοὺσ ἀφανῆ πλοῦτον; τοῦτ’ ἐσ τὸ μέσον καταθήσει. καὶ μὴ καταθεὶσ ψευδορκήσει. κἀκτήσατο γὰρ διὰ τοῦτο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION