헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΕξξλεσί06́03́

(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, epirrheme)

καὶ μὴν ὅτι μὲν χρηστὰ διδάξω πιστεύω· τοὺσ δὲ θεατάσ, εἰ καινοτομεῖν ἐθελήσουσιν καὶ μὴ τοῖσ ἠθάσι λίαν τοῖσ τ’ ἀρχαίοισ ἐνδιατρίβειν, τοῦτ’ ἔσθ’ ὃ μάλιστα δέδοικα. περὶ μὲν τοίνυν τοῦ καινοτομεῖν μὴ δείσῃσ· τοῦτο γὰρ ἡμῖν δρᾶν ἀντ’ ἄλλησ ἀρχῆσ ἐστιν, τῶν δ’ ἀρχαίων ἀμελῆσαι. μή νυν πρότερον μηδεὶσ ὑμῶν ἀντείπῃ μηδ’ ὑποκρούσῃ, πρὶν ἐπίστασθαι τὴν ἐπίνοιαν καὶ τοῦ φράζοντοσ ἀκοῦσαι. κοινωνεῖν γὰρ πάντασ φήσω χρῆναι πάντων μετέχοντασ κἀκ ταὐτοῦ ζῆν, καὶ μὴ τὸν μὲν πλουτεῖν, τὸν δ’ ἄθλιον εἶναι, μηδὲ γεωργεῖν τὸν μὲν πολλήν, τῷ δ’ εἶναι μηδὲ ταφῆναι, μηδ’ ἀνδραπόδοισ τὸν μὲν χρῆσθαι πολλοῖσ, τὸν δ’ οὐδ’ ἀκολούθῳ· ἀλλ’ ἕνα ποιῶ κοινὸν πᾶσιν βίοτον καὶ τοῦτον ὅμοιον. πῶσ οὖν ἔσται κοινὸσ ἅπασιν; κατέδει πέλεθον πρότερόσ μου. καὶ τῶν πελέθων κοινωνοῦμεν; μὰ Δί’ ἀλλ’ ἔφθησ μ’ ὑποκρούσασ. τοῦτο γὰρ ἤμελλον ἐγὼ λέξειν· τὴν γῆν πρώτιστα ποιήσω κοινὴν πάντων καὶ τἀργύριον καὶ τἄλλ’ ὁπόσ’ ἐστὶν ἑκάστῳ. εἶτ’ ἀπὸ τούτων κοινῶν ὄντων ἡμεῖσ βοσκήσομεν ὑμᾶσ ταμιευόμεναι καὶ φειδόμεναι καὶ τὴν γνώμην προσέχουσαι. πῶσ οὖν ὅστισ μὴ κέκτηται γῆν ἡμῶν, ἀργύριον δὲ καὶ Δαρεικοὺσ ἀφανῆ πλοῦτον; τοῦτ’ ἐσ τὸ μέσον καταθήσει. καὶ μὴ καταθεὶσ ψευδορκήσει. κἀκτήσατο γὰρ διὰ τοῦτο. ἀλλ’ οὐδέν τοι χρήσιμον ἔσται πάντωσ αὐτῷ. κατὰ δὴ τί; οὐδεὶσ οὐδὲν πενίᾳ δράσει· πάντα γὰρ ἕξουσιν ἅπαντεσ, ἄρτουσ τεμάχη μάζασ χλαίνασ οἶνον στεφάνουσ ἐρεβίνθουσ. ὥστε τί κέρδοσ μὴ καταθεῖναι; σὺ γὰρ ἐξευρὼν ἀπόδειξον. οὔκουν καὶ νῦν οὗτοι μᾶλλον κλέπτουσ’ οἷσ ταῦτα πάρεστιν; πρότερόν γ’ ὦταῖρ’ ὅτε τοῖσι νόμοισ διεχρώμεθα τοῖσ προτέροισιν· νῦν δ’ ἔσται γὰρ βίοσ ἐκ κοινοῦ, τί τὸ κέρδοσ μὴ καταθεῖναι; ἢν μείρακ’ ἰδὼν ἐπιθυμήσῃ καὶ βούληται σκαλαθῦραι, ἕξει τούτων ἀφελὼν δοῦναι, τῶν ἐκ κοινοῦ δὲ μεθέξει ξυγκαταδαρθών. ἀλλ’ ἐξέσται προῖκ’ αὐτῷ ξυγκαταδαρθεῖν. καὶ ταύτασ γὰρ κοινὰσ ποιῶ τοῖσ ἀνδράσι συγκατακεῖσθαι καὶ παιδοποιεῖν τῷ βουλομένῳ. πῶσ οὖν οὐ πάντεσ ἰάσιν ἐπὶ τὴν ὡραιοτάτην αὐτῶν καὶ ζητήσουσιν ἐρείδειν; αἱ φαυλότεραι καὶ σιμότεραι παρὰ τὰσ σεμνὰσ καθεδοῦνται· κᾆτ’ ἢν ταύτησ ἐπιθυμήσῃ, τὴν αἰσχρὰν πρῶθ’ ὑποκρούσει. καὶ πῶσ ἡμᾶσ τοὺσ πρεσβύτασ, ἢν ταῖσ αἰσχραῖσι συνῶμεν, οὐκ ἐπιλείψει τὸ πέοσ πρότερον πρὶν ἐκεῖσ’ οἷ φῂσ ἀφικέσθαι; οὐχὶ μαχοῦνται· περὶ σοῦ θάρρει· μὴ δείσῃσ· οὐχὶ μαχοῦνται. περὶ τοῦ; τοῦ μὴ ξυγκαταδαρθεῖν. καὶ σοὶ τοιοῦτον ὑπάρχει. τὸ μὲν ὑμέτερον γνώμην τιν’ ἔχει· προβεβούλευται γάρ, ὅπωσ ἂν μηδεμιᾶσ ᾖ τρύπημα κενόν· τὸ δὲ τῶν ἀνδρῶν τί ποιήσει; φεύξονται γὰρ τοὺσ αἰσχίουσ, ἐπὶ τοὺσ δὲ καλοὺσ βαδιοῦνται. ἀλλὰ φυλάξουσ’ οἱ φαυλότεροι τοὺσ καλλίουσ ἀπιόντασ ἀπὸ τοῦ δείπνου καὶ τηρήσουσ’ ἐπὶ τοῖσιν δημοσίοισιν· κοὐκ ἐξέσται παρὰ τοῖσι καλοῖσ <καὶ τοῖσ μεγάλοισ> καταδαρθεῖν ταῖσι γυναιξὶ πρὶν <ἂν> τοῖσ αἰσχροῖσ καὶ τοῖσ μικροῖσ χαρίσωνται. ἡ Λυσικράτουσ ἄρα νυνὶ ῥὶσ ἴσα τοῖσι καλοῖσι φρονήσει. νὴ τὸν Ἀπόλλω καὶ δημοτική γ’ ἡ γνώμη καὶ καταχήνη τῶν σεμνοτέρων ἔσται πολλὴ καὶ τῶν σφραγῖδασ ἐχόντων, ὅταν ἐμβάδ’ ἔχων εἴπῃ πρότεροσ, παραχώρει κᾆτ’ ἐπιτήρει, ὅταν ἤδη ’γὼ διαπραξάμενοσ παραδῶ σοι δευτεριάζειν. πῶσ οὖν οὕτω ζώντων ἡμῶν τοὺσ αὑτοῦ παῖδασ ἕκαστοσ ἔσται δυνατὸσ διαγιγνώσκειν;

τί δὲ δεῖ; πατέρασ <γὰρ> ἅπαντασ τοὺσ πρεσβυτέρουσ αὑτῶν εἶναι τοῖσι χρόνοισιν νομιοῦσιν. οὐκοῦν ἄγξουσ’ εὖ καὶ χρηστῶσ ἑξῆσ τὸν πάντα γέροντα διὰ τὴν ἄγνοιαν, ἐπεὶ καὶ νῦν γιγνώσκοντεσ πατέρ’ ὄντα ἄγχουσι. τί δῆθ’ ὅταν ἀγνὼσ ᾖ; πῶσ οὐ τότε κἀπιχεσοῦνται; ἀλλ’ ὁ παρεστὼσ οὐκ ἐπιτρέψει· τότε δ’ αὐτοῖσ οὐκ ἔμελ’ οὐδὲν τῶν ἀλλοτρίων ὅστισ τύπτοι· νῦν δ’ ἢν πληγέντοσ ἀκούσῃ, μὴ αὐτὸν ἐκεῖνον τύπτῃ δεδιὼσ τοῖσ δρῶσιν τοῦτο μαχεῖται. τὰ μὲν ἄλλα λέγεισ οὐδὲν σκαιῶσ· εἰ δὲ προσελθὼν Ἐπίκουροσ ἢ Λευκολόφασ πάππαν με καλεῖ, τοῦτ’ ἤδη δεινὸν ἀκοῦσαι. πολὺ μέντοι δεινότερον τούτου τοῦ πράγματόσ ἐστι, τὸ ποῖον; εἴ σε φιλήσειεν Ἀρίστυλλοσ φάσκων αὑτοῦ πατέρ’ εἶναι. οἰμώζοι γ’ ἂν καὶ κωκύοι. σὺ δέ γ’ ὄζοισ ἂν καλαμίνθησ, ἀλλ’ οὗτοσ μὲν πρότερον γέγονεν πρὶν τὸ ψήφισμα γενέσθαι, ὥστ’ οὐχὶ δέοσ μή σε φιλήσῃ. δεινὸν μέντἂν ἐπεπόνθη. τὴν γῆν δὲ τίσ ἔσθ’ ὁ γεωργήσων; οἱ δοῦλοι. σοὶ δὲ μελήσει, ὅταν ᾖ δεκάπουν τὸ στοιχεῖον, λιπαρὸν χωρεῖν ἐπὶ δεῖπνον. περὶ δ’ ἱματίων τίσ πόροσ ἔσται; καὶ γὰρ τοῦτ’ ἔστιν ἐρέσθαι. τὰ μὲν ὄνθ’ ὑμῖν πρῶτον ὑπάρξει, τὰ δὲ λοίφ’ ἡμεῖσ ὑφανοῦμεν. ἓν ἔτι ζητῶ· πῶσ ἤν τισ ὄφλῃ παρὰ τοῖσ ἄρχουσι δίκην τῳ, πόθεν ἐκτείσει ταύτην; οὐ γὰρ τῶν κοινῶν γ’ ἐστὶ δίκαιον. ἀλλ’ οὐδὲ δίκαι πρῶτον ἔσονται. τουτὶ τοὔποσ σ’ ἐπιτρίψει. κἀγὼ ταύτην γνώμην ἐθέμην· τοῦ γὰρ τάλαν οὕνεκ’ ἔσονται; πολλῶν οὕνεκα νὴ τὸν Ἀπόλλω· πρῶτον δ’ ἑνὸσ οὕνεκα δήπου, ἤν τισ ὀφείλων ἐξαρνῆται. πόθεν οὖν ἐδάνεισ’ ὁ δανείσασ ἐν τῷ κοινῷ πάντων ὄντων; κλέπτων δήπου’ στ’ ἐπίδηλοσ. νὴ τὴν Δήμητρ’ εὖ γε διδάσκεισ. τουτὶ τοίνυν φρασάτω μοι, τῆσ αἰκείασ οἱ τύπτοντεσ πόθεν ἐκτείσουσιν, ἐπειδὰν εὐωχηθέντεσ ὑβρίζωσιν; τοῦτο γὰρ οἶμαί σ’ ἀπορήσειν. ἀπὸ τῆσ μάζησ ἧσ σιτεῖται· ταύτησ γὰρ ὅταν τισ ἀφαιρῇ, οὐχ ὑβριεῖται φαύλωσ οὕτωσ αὖθισ τῇ γαστρὶ κολασθείσ. οὐδ’ αὖ κλέπτησ οὐδεὶσ ἔσται;

πῶσ γὰρ κλέψει μετὸν αὐτῷ; οὐδ’ ἀποδύσουσ’ ἄρα τῶν νυκτῶν; οὐκ ἢν οἴκοι γε καθεύδῃσ, οὐδ’ ἤν γε θύραζ’ ὥσπερ πρότερον· βίοτοσ γὰρ πᾶσιν ὑπάρξει. ἢν δ’ ἀποδύῃ γ’, αὐτὸσ δώσει. τί γὰρ αὐτῷ πρᾶγμα μάχεσθαι; ἔτερον γὰρ ἰὼν ἐκ τοῦ κοινοῦ κρεῖττον ἐκείνου κομιεῖται. οὐδὲ κυβεύσουσ’ ἆρ’ ἄνθρωποι; περὶ τοῦ γὰρ τοῦτο ποιήσει; τὴν δὲ δίαιταν τίνα ποιήσεισ; κοινὴν πᾶσιν. τὸ γὰρ ἄστυ μίαν οἴκησίν φημι ποιήσειν συρρήξασ’ εἰσ ἓν ἅπαντα, ὥστε βαδίζειν ὡσ ἀλλήλουσ. τὸ δὲ δεῖπνον ποῦ παραθήσεισ; τὰ δικαστήρια καὶ τὰσ στοιὰσ ἀνδρῶνασ πάντα ποιήσω. τὸ δὲ βῆμα τί σοι χρήσιμον ἔσται; τοὺσ κρατῆρασ καταθήσω καὶ τὰσ ὑδρίασ, καὶ ῥαψῳδεῖν ἔσται τοῖσ παιδαρίοισιν τοὺσ ἀνδρείουσ ἐν τῷ πολέμῳ, κεἴ τισ δειλὸσ γεγένηται, ἵνα μὴ δειπνῶσ’ αἰσχυνόμενοι. νὴ τὸν Ἀπόλλω χάριέν γε. τὰ δὲ κληρωτήρια ποῖ τρέψεισ; εἰσ τὴν ἀγορὰν καταθήσω· κᾆτα στήσασα παρ’ Ἁρμοδίῳ κληρώσω πάντασ, ἑώσ ἂν εἰδὼσ ὁ λαχὼν ἀπίῃ χαίρων ἐν ὁποίῳ γράμματι δειπνεῖ· και κηρύξει τοὺσ ἐκ τοῦ βῆτ’ ἐπὶ τὴν στοιὰν ἀκολουθεῖν τὴν βασίλειον δειπνήσοντασ· τὸ δὲ θῆτ’ ἐσ τὴν παρὰ ταύτην, τοὺσ δ’ ἐκ τοῦ κάππ’ ἐσ τὴν στοιὰν χωρεῖν τὴν ἀλφιτόπωλιν. ἵνα κάπτωσιν; μὰ Δί’ ἀλλ’ ἵν’ ἐκεῖ δειπνῶσιν. ὅτῳ δὲ τὸ γράμμα μὴ ’ξελκυσθῇ καθ’ ὃ δειπνήσει, τούτουσ ἀπελῶσιν ἅπαντεσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Ecclesiazusae, Agon, epirrheme

(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, epirrheme)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION