Aristophanes, Ecclesiazusae, Choral, iambics 1:

(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Choral, iambics 1:)

εἶτ’ οὐ τὸ σαυτῆσ ἱμάτιον ἐχρῆν σ’ ἔχειν; ἀλλ’ ἔμ’ ἀποδύσασ’ ἐπιβαλοῦσα τοὔγκυκλον ᾤχου καταλιποῦσ’ ὡσπερεὶ προκείμενον, μόνον οὐ στεφανώσασ’ οὐδ’ ἐπιθεῖσα λήκυθον. ψῦχοσ γὰρ ἦν, ἐγὼ δὲ λεπτὴ κἀσθενήσ· ἔπειθ’ ἵν’ ἀλεαίνοιμι, τοῦτ’ ἠμπεσχόμην· σὲ δ’ ἐν ἀλέᾳ κατακείμενον καὶ στρώμασιν κατέλιπον ὦνερ. αἱ δὲ δὴ Λακωνικαὶ ᾤχοντο μετὰ σοῦ κατὰ τί χἠ βακτηρία; ἵνα θοἰμάτιον σώσαιμι, μεθυπεδησάμην μιμουμένη σε καὶ κτυποῦσα τοῖν ποδοῖν καὶ τοὺσ λίθουσ παίουσα τῇ βακτηρίᾳ. οἶσθ’ οὖν ἀπολωλεκυῖα πυρῶν ἑκτέα, ὃν χρῆν ἔμ’ ἐξ ἐκκλησίασ εἰληφέναι; μὴ φροντίσῃσ· ἄρρεν γὰρ ἔτεκε παιδίον. ἡκκλησία; μὰ Δί’ ἀλλ’ ἐφ’ ἣν ἐγᾠχόμην. ἀτὰρ γεγένηται; ναὶ μὰ Δί’. οὐκ ᾔδησθά με φράσαντά σοι χθέσ; ἄρτι γ’ ἀναμιμνῄσκομαι. οὐδ’ ἄρα τὰ δόξαντ’ οἶσθα; μὰ Δί ἐγὼ μὲν οὔ. κάθησο τοίνυν σηπίασ μασωμένη. ὑμῖν δέ φασι παραδεδόσθαι τὴν πόλιν. τί δρᾶν; ὑφαίνειν; οὐ μὰ Δί’ ἀλλ’ ἄρχειν. τίνων; ἁπαξαπάντων τῶν κατὰ πόλιν πραγμάτων. νὴ τὴν Ἀφροδίτην μακαρία γ’ ἄρ ἡ πόλισ ἔσται τὸ λοιπόν. κατὰ τί; πολλῶν οὕνεκα. οὐ γὰρ ἔτι τοῖσ τολμῶσιν αὐτὴν αἰσχρὰ δρᾶν ἔσται τὸ λοιπόν, οὐδαμοῦ δὲ μαρτυρεῖν, οὐ συκοφαντεῖν ‐ μηδαμῶσ πρὸσ τῶν θεῶν τουτὶ ποιήσῃσ μηδ’ ἀφέλῃ μου τὸν βίον. ὦ δαιμόνι’ ἀνδρῶν τὴν γυναῖκ’ ἐά λέγειν. μὴ λωποδυτῆσαι, μὴ φθονεῖν τοῖσ πλησίον, μὴ γυμνὸν εἶναι μὴ πένητα μηδένα, μὴ λοιδορεῖσθαι, μὴ ’νεχυραζόμενον φέρειν. νὴ τὸν Ποσειδῶ μεγάλα γ’, εἰ μὴ ψεύσεται. ἀλλ’ ἀποφανῶ τοῦθ’, ὥστε σέ τέ μοι μαρτυρεῖν καὶ τοῦτον αὐτὸν μηδὲν ἀντειπεῖν ἐμοι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION