Aristophanes, Clouds, Agon, antepirrheme 1:

ἐμοὶ μὲν ὦνδρεσ ἥλικεσ δοκεῖ λέγειν δίκαια· κἄμοιγε συγχωρεῖν δοκεῖ τούτοισι τἀπιεικῆ. κλάειν γὰρ ἡμᾶσ εἰκόσ ἐστ’, ἢν μὴ δίκαια δρῶμεν. σκέψαι δὲ χἀτέραν ἔτι γνώμην. ἀπὸ γὰρ καὶ μὴν ἴσωσ γ’ οὐκ ἀχθέσει παθὼν ἃ νῦν πέπονθασ. πῶσ δή; δίδαξον γὰρ τί μ’ ἐκ τούτων ἐπωφελήσεισ. τὴν μητέρ’ ὥσπερ καὶ σὲ τυπτήσω. τί φῄσ, τί φῂσ σύ; τοῦθ’ ἕτερον αὖ μεῖζον κακόν. τί δ’ ἢν ἔχων τὸν ἥττω λόγον σε νικήσω λέγων τὴν μητέρ’ ὡσ τύπτειν χρεών;