헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΒιρδσ́12́2́

(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, antistrophe 1)

ἀποκεκλῄκαμεν διογενεῖσ θεοὺσ μηκέτι τὴν ἐμὴν διαπερᾶν πόλιν, μηδέ <γέ> τιν’ ἱερόθυτον ἀνὰ δάπεδον ἔτι τῇδε βροτῶν θεοῖσι πέμπειν καπνόν. δεινόν γε τὸν κήρυκα τὸν παρὰ τοὺσ βροτοὺσ οἰχόμενον, εἰ μηδέποτε νοστήσει πάλιν. ὦ Πισθέταιρ’ ὦ μακάρι’ ὦ σοφώτατε, ὦ κλεινότατ’ ὦ σοφώτατ’ ὦ γλαφυρώτατε, ὦ τρισμακάρι’ ὦ κατακέλευσον. τί σὺ λέγεισ; στεφάνῳ σε χρυσῷ τῷδε σοφίασ οὕνεκα στεφανοῦσι καὶ τιμῶσιν οἱ πάντεσ λεῴ. δέχομαι. τί δ’ οὕτωσ οἱ λεῲ τιμῶσί με; ὦ κλεινοτάτην αἰθέριον οἰκίσασ πόλιν, οὐκ οἷσθ’ ὅσην τιμὴν παρ’ ἀνθρώποισ φέρει, ὅσουσ τ’ ἐραστὰσ τῆσδε τῆσ χώρασ ἔχεισ. πρὶν μὲν γὰρ οἰκίσαι σε τήνδε τὴν πόλιν, ἐλακωνομάνουν ἅπαντεσ ἄνθρωποι τότε, ἐκόμων ἐπείνων ἐρρύπων ἐσωκράτουν σκυτάλι’ ἐφόρουν, νυνὶ δ’ ὑποστρέψαντεσ αὖ ὀρνιθομανοῦσι, πάντα δ’ ὑπὸ τῆσ ἡδονῆσ ποιοῦσιν ἅπερ ὄρνιθεσ ἐκμιμούμενοι· πρῶτον μὲν εὐθὺσ πάντεσ ἐξ εὐνῆσ ἅμα ἐπέτονθ’ ἑώθεν ὥσπερ ἡμεῖσ ἐπὶ νομόν· κἄπειτ’ ἂν ἅμα κατῆραν ἐσ τὰ βιβλία· εἶτ’ ἀπενέμοντ’ ἐνταῦθα τὰ ψηφίσματα. ὠρνιθομάνουν δ’ οὕτω περιφανῶσ ὥστε καὶ πολλοῖσιν ὀρνίθων ὀνόματ’ ἦν κείμενα. πέρδιξ μὲν εἷσ κάπηλοσ ὠνομάζετο χωλόσ, Μενίππῳ δ’ ἦν χελιδὼν τοὔνομα, Ὀπουντίῳ δ’ ὀφθαλμὸν οὐκ ἔχων κόραξ, κορυδὸσ Φιλοκλέει, χηναλώπηξ Θεογένει, ἶβισ Λυκούργῳ, Χαιρεφῶντι νυκτερίσ, Συρακοσίῳ δὲ κίττα· Μειδίασ δ’ ἐκεῖ ὄρτυξ ἐκαλεῖτο· καὶ γὰρ ᾔκειν ὄρτυγι ὑπὸ στυφοκόπου τὴν κεφαλὴν πεπληγμένῳ. ᾖδον δ’ ὑπὸ φιλορνιθίασ πάντεσ μέλη, ὅπου χελιδὼν ἦν τισ ἐμπεποιημένη ἢ πηνέλοψ ἢ χήν τισ ἢ περιστερὰ ἢ πτέρυγεσ, ἢ πτεροῦ τι καὶ σμικρὸν προσῆν. τοιαῦτα μὲν τἀκεῖθεν. ἓν δέ σοι λέγω· ἥξουσ’ ἐκεῖθεν δεῦρο πλεῖν ἢ μύριοι πτερῶν δεόμενοι καὶ τρόπων γαμψωνύχων· ὥστε πτερῶν σοι τοῖσ ἐποίκοισ δεῖ ποθέν. οὐκ ἆρα μὰ Δί’ ἡμῖν ἔτ’ ἔργον ἑστάναι. ἀλλ’ ὡσ τάχιστα σὺ μὲν ἰὼν τὰσ ἀρρίχουσ καὶ τοὺσ κοφίνουσ ἅπαντασ ἐμπίμπλη πτερῶν· Μανῆσ δὲ φερέτω μοι θύραζε τὰ πτερά· ἐγὼ δ’ ἐκείνων τοὺσ προσιόντασ δέξομαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, antistrophe 1

(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, antistrophe 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION