Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, strophe 1 2:

(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, strophe 1 2:)

ἀλλ’ ἀθάνατόσ εἰμ’. ἀλλ’ ὅμωσ ἂν ἀπέθανεσ. δεινότατα γάρ τοι πεισόμεσθ’, ἐμοὶ δοκεῖ, εἰ τῶν μὲν ἄλλων ἄρχομεν, ὑμεῖσ δ’ οἱ θεοὶ ἀκολαστανεῖτε, κοὐδέπω γνώσεσθ’ ὅτι ἀκροατέον ὑμῖν ἐν μέρει τῶν κρειττόνων. φράσον δέ τοί μοι τὼ πτέρυγε ποῖ ναυστολεῖσ; ἐγώ; πρὸσ ἀνθρώπουσ πέτομαι παρὰ τοῦ πατρὸσ φράσουσα θύειν τοῖσ Ὀλυμπίοισ θεοῖσ μηλοσφαγεῖν τε βουθύτοισ ἐπ’ ἐσχάραισ κνισᾶν τ’ ἀγυιάσ. τί σὺ λέγεισ; ποίοισ θεοῖσ; ποίοισιν; ἡμῖν τοῖσ ἐν οὐρανῷ θεοῖσ. θεοὶ γὰρ ὑμεῖσ; τίσ γάρ ἐστ’ ἄλλοσ θεόσ; ὄρνιθεσ ἀνθρώποισι νῦν εἰσιν θεοί, οἷσ θυτέον αὐτούσ, ἀλλὰ μὰ Δί’ οὐ τῷ Διί. ὦ μῶρε μῶρε μὴ θεῶν κίνει φρένασ δεινάσ, ὅπωσ μή σου γένοσ πανώλεθρον Διὸσ μακέλλῃ πᾶν ἀναστρέψῃ Δίκη, λιγνὺσ δὲ σῶμα καὶ δόμων περιπτυχὰσ καταιθαλώσῃ σου Λικυμνίαισ βολαῖσ. ἄκουσον αὕτη· παῦε τῶν παφλασμάτων· ἔχ’ ἀτρέμα. φέρ’ ἴδω, πότερα Λυδὸν ἢ Φρύγα ταυτὶ λέγουσα μορμολύττεσθαι δοκεῖσ; ἆρ’ οἶσθ’ ὅτι Ζεὺσ εἴ με λυπήσει πέρα, μέλαθρα μὲν αὐτοῦ καὶ δόμουσ Ἀμφίονοσ καταιθαλώσω πυρφόροισιν αἰετοῖσ; πέμψω δὲ πορφυρίωνασ ἐσ τὸν οὐρανὸν ὄρνισ ἐπ’ αὐτὸν παρδαλᾶσ ἐνημμένουσ πλεῖν ἑξακοσίουσ τὸν ἀριθμόν. καὶ δή ποτε εἷσ Πορφυρίων αὐτῷ παρέσχε πράγματα. σὺ δ’ εἴ με λυπήσεισ τι, τῆσ διακόνου πρώτησ ἀνατείνασ τὼ σκέλει διαμηριῶ τὴν Ἶριν αὐτήν, ὥστε θαυμάζειν ὅπωσ οὕτω γέρων ὢν στύομαι τριέμβολον. διαρραγείησ ὦ μέλ’ αὐτοῖσ ῥήμασιν. οὐκ ἀποσοβήσεισ; οὐ ταχέωσ; εὐρὰξ πατάξ. ἦ μήν σε παύσει τῆσ ὕβρεωσ οὑμὸσ πατήρ. οἴμοι τάλασ. οὔκουν ἑτέρωσε πετομένη καταιθαλώσεισ τῶν νεωτέρων τινά;

상위

Birds

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION