헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΒιρδσ́10́4́

(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, iambics)

ξυνῆχ’ ὅτι βούλει τὸν χιτωνίσκον λαβεῖν. ἀπόδυθι· δεῖ γὰρ τὸν ποιητὴν ὠφελεῖν. ἄπελθε τουτονὶ λαβών. ἀπέρχομαι, κἀσ τὴν πόλιν γ’ ἐλθὼν ποιήσω τοιαδί· κλῇσον ὦ χρυσόθρονε τὰν τρομερὰν κρυεράν· νιφόβολα πεδία πολύπορά τ’ ἤλυθον ἀλαλάν. νὴ τὸν Δί’ ἀλλ’ ἤδη πέφευγασ ταυταγὶ τὰ κρυερὰ τονδὶ τὸν χιτωνίσκον λαβών. τουτὶ μὰ Δί’ ἐγὼ τὸ κακὸν οὐδέποτ’ ἤλπισα, οὕτω ταχέωσ τοῦτον πεπύσθαι τὴν πόλιν. αὖθισ σὺ περιχώρει λαβὼν τὴν χέρνιβα. εὐφημία ’στω. μὴ κατάρξῃ τοῦ τράγου. σὺ δ’ εἶ τίσ; ὅστισ; χρησμολόγοσ. οἴμωζέ νυν. ὦ δαιμόνιε τὰ θεῖα μὴ φαύλωσ φέρε· ὡσ ἔστι Βάκιδοσ χρησμὸσ ἄντικρυσ λέγων ἐσ τὰσ Νεφελοκοκκυγίασ. κὔπειτα πῶσ ταῦτ’ οὐκ ἐχρησμολόγεισ σὺ πρὶν ἐμὲ τὴν πόλιν τήνδ’ οἰκίσαι; τὸ θεῖον ἐνεπόδιζέ με. ἀλλ’ οὐδὲν οἱο͂́ν ἐστ’ ἀκοῦσαι τῶν ἐπῶν. ἀλλ’ ὅταν οἰκήσωσι λύκοι πολιαί τε κορῶναι ἐν ταὐτῷ τὸ μεταξὺ Κορίνθου καὶ Σικυῶνοσ, ‐ τί οὖν προσήκει δῆτ’ ἐμοὶ Κορινθίων; ᾐνίξαθ’ ὁ Βάκισ τοῦτο πρὸσ τὸν ἀέρα. πρῶτον Πανδώρᾳ θῦσαι λευκότριχα κριόν· ὃσ δέ κ’ ἐμῶν ἐπέων ἔλθῃ πρώτιστα προφήτησ, τῷ δόμεν ἱμάτιον καθαρὸν καὶ καινὰ πέδιλα ‐ ἔνεστι καὶ τὰ πέδιλα; λαβὲ τὸ βιβλίον. καὶ φιάλην δοῦναι, καὶ σπλάγχνων χεῖρ’ ἐπιπλῆσαι. καὶ σπλάγχνα διδόν’ ἔνεστι; λαβὲ τὸ βιβλίον. κἂν μὲν θέσπιε κοῦρε ποιῇσ ταῦθ’ ὡσ ἐπιτέλλω, αἰετὸσ ἐν νεφέλῃσι γενήσεαι· αι’ δέ κε μὴ δῷσ, οὐκ ἔσει οὐ τρυγὼν οὐδ’ αἰετὸσ οὐ δρυκολάπτησ. καὶ ταῦτ’ ἔνεστ’ ἐνταῦθα; λαβὲ τὸ βιβλίον. οὐδὲν ἄρ’ ὅμοιόσ ἐσθ’ ὁ χρησμὸσ τουτῳί, ὃν ἐγὼ παρὰ τἀπόλλωνοσ ἐξεγραψάμην· αὐτὰρ ἐπὴν ἄκλητοσ ἰὼν ἄνθρωποσ ἀλαζὼν λυπῇ θύοντασ καὶ σπλαγχνεύειν ἐπιθυμῇ, δὴ τότε χρὴ τύπτειν αὐτὸν πλευρῶν τὸ μεταξὺ ‐ οὐδὲν λέγειν οἶμαί σε. λαβὲ τὸ βιβλίον. καὶ φείδου μηδὲν μηδ’ αἰετοῦ ἐν νεφέλῃσιν, μήτ’ ἢν Λάμπων ᾖ μήτ’ ἢν ὁ μέγασ Διοπείθησ. καὶ ταῦτ’ ἔνεστ’ ἐνταῦθα;

λαβὲ τὸ βιβλίον. οὐκ εἶ θύραζ’; ἐσ κόρακασ. οἴμοι δείλαιοσ. οὔκουν ἑτέρωσε χρησμολογήσεισ ἐκτρέχων; ἥκω παρ’ ὑμᾶσ ‐ ἕτερον αὖ τουτὶ κακόν. τί δ’ αὖ σὺ δράσων; τίσ δ’ ἰδέα βουλεύματοσ; τίσ ἡ ’πίνοια, τίσ ὁ κόθορνοσ τῆσ ὁδοῦ; γεωμετρῆσαι βούλομαι τὸν ἀέρα ὑμῖν διελεῖν τε κατὰ γύασ. πρὸσ τῶν θεῶν σὺ δ’ εἶ τίσ ἀνδρῶν; ὅστισ εἴμ’ ἐγώ; Μέτων, ὃν οἶδεν Ἑλλὰσ χὠ Κολωνόσ. εἰπέ μοι, ταυτὶ δέ σοι τί ἔστι; κανόνεσ ἀέροσ. αὐτίκα γὰρ ἀήρ ἐστι τὴν ἰδέαν ὅλοσ κατὰ πνιγέα μάλιστα. προσθεὶσ οὖν ἐγὼ τὸν κανόν’, ἄνωθεν τουτονὶ τὸν καμπύλον ἐνθεὶσ διαβήτην ‐ μανθάνεισ; οὐ μανθάνω. ὀρθῷ μετρήσω κανόνι προστιθείσ, ἵνα ὁ κύκλοσ γένηται σοι τετράγωνοσ κἀν μέσῳ ἀγορά, φέρουσαι δ’ ὦσιν εἰσ αὐτὴν ὁδοὶ ὀρθαὶ πρὸσ αὐτὸ τὸ μέσον, ὥσπερ δ’ ἀστέροσ αὐτοῦ κυκλοτεροῦσ ὄντοσ ὀρθαὶ πανταχῇ ἀκτῖνεσ ἀπολάμπωσιν. ἅνθρωποσ Θαλῆσ. Μέτων ‐ τί ἔστιν; οἶσθ’ ὁτιὴ φιλῶ σ’ ἐγώ, κἀμοὶ πιθόμενοσ ὑπαποκίνει τῆσ ὁδοῦ. τί δ’ ἐστὶ δεινόν; ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονι ξενηλατοῦνται καὶ κεκίνηνταί τινεσ· πληγαὶ συχναὶ κατ’ ἄστυ. μῶν στασιάζετε; μὰ τὸν Δί’ οὐ δῆτ’. ἀλλὰ πῶσ; ὁμοθυμαδὸν σποδεῖν ἅπαντασ τοὺσ ἀλαζόνασ δοκεῖ. ὑπάγοιμί τἄρ’ ἄν. νὴ Δί’ ὡσ οὐκ οἶδ’ ἂν εἰ φθαίησ ἄν· ἐπίκεινται γὰρ ἐγγὺσ αὑταιί. οἴμοι κακοδαίμων. οὐκ ἔλεγον ἐγὼ πάλαι; οὐκ ἀναμετρήσεισ σαυτὸν ἀπιὼν ἀλλαχῇ; ποῦ πρόξενοι;

τίσ ὁ Σαρδανάπαλλοσ οὑτοσί; ἐπίσκοποσ ἥκω δεῦρο τῷ κυάμῳ λαχὼν ἐσ τὰσ Νεφελοκοκκυγίασ. ἐπίσκοποσ; ἔπεμψε δὲ τίσ σε δεῦρο; φαῦλον βιβλίον Τελέου. τί; βούλει δῆτα τὸν μισθὸν λαβὼν μὴ πράγματ’ ἔχειν ἀλλ’ ἀπιέναι; νὴ τοὺσ θεούσ. ἐκκλησιάσαι δ’ οὖν ἐδεόμην οἴκοι μένων. ἔστιν γὰρ ἃ δι’ ἐμοῦ πέπρακται Φαρνάκῃ. ἄπιθι λαβών· ἔστιν δ’ ὁ μισθὸσ οὑτοσί. τουτὶ τί ἦν; ἐκκλησία περὶ Φαρνάκου. μαρτύρομαι τυπτόμενοσ ὢν ἐπίσκοποσ. οὐκ ἀποσοβήσεισ; οὐκ ἀποίσεισ τὼ κάδω; οὐ δεινά; καὶ πέμπουσιν ἤδη ’πισκόπουσ ἐσ τὴν πόλιν, πρὶν καὶ τεθύσθαι τοῖσ θεοῖσ; ἐὰν δ’ ὁ Νεφελοκοκκυγιεὺσ τὸν Ἀθηναῖον ἀδικῇ ‐ τουτὶ τί ἔστιν αὖ κακὸν τὸ βιβλίον; ψηφισματοπώλησ εἰμὶ καὶ νόμουσ νέουσ ἥκω παρ’ ὑμᾶσ δεῦρο πωλήσων. τὸ τί; χρῆσθαι Νεφελοκοκκυγιᾶσ τοῖσδε τοῖσ μέτροισι καὶ σταθμοῖσι καὶ ψηφίσμασι καθάπερ Ὀλοφύξιοι. σὺ δέ γ’ οἷσπερ ὡτοτύξιοι χρήσει τάχα. οὗτοσ τί πάσχεισ; οὐκ ἀποίσεισ τοὺσ νόμουσ; πικροὺσ ἐγώ σοι τήμερον δείξω νόμουσ. καλοῦμαι Πισθέταιρον ὕβρεωσ ἐσ τὸν Μουνιχιῶνα μῆνα. ἄληθεσ οὗτοσ; ἔτι γὰρ ἐνταῦθ’ ἦσθα σύ; ἐὰν δέ τισ ἐξελαύνῃ τοὺσ ἄρχοντασ καὶ μὴ δέχηται κατὰ τὴν στήλην ‐ οἴμοι κακοδαίμων, καὶ σὺ γὰρ ἐνταῦθ’ ἦσθ’ ἔτι; ἀπολῶ σε καὶ γράφω σε μυρίασ δραχμάσ. ἐγὼ δὲ σοῦ γε τὼ κάδω διασκεδῶ. μέμνησ’ ὅτε τῆσ στήλησ κατετίλασ ἑσπέρασ; αἰβοῖ· λαβέτω τισ αὐτόν. οὗτοσ οὐ μενεῖσ; ἀπίωμεν ἡμεῖσ ὡσ τάχιστ’ ἐντευθενὶ θύσοντεσ εἴσω τοῖσ θεοῖσι τὸν τράγον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, iambics

(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, iambics)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION