Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, iambics

(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, iambics)

οἴμοι τάλασ. ὦ Ἡράκλεισ τίσ οὑτοσί; ἀνὴρ κακοδαίμων. κατὰ σεαυτόν νυν τρέπου. ὦ φίλτατε, σπονδαὶ γάρ εἰσι σοὶ μόνῳ, μέτρησον εἰρήνησ τί μοι, κἂν πέντ’ ἔτη. τί δ’ ἔπαθεσ; ἐπετρίβην ἀπολέσασ τὼ βόε. πόθεν; ἀπὸ Φυλῆσ ἔλαβον οἱ Βοιώτιοι. ὦ τρισκακόδαιμον εἶτα λευκὸν ἀμπέχει; καὶ ταῦτα μέντοι νὴ Δί’ ὥπερ μ’ ἐτρεφέτην ἐν πᾶσι βολίτοισ. εἶτα νυνὶ τοῦ δέει; ἀπόλωλα τὠφθαλμὼ δακρύων τὼ βόε. ἀλλ’ εἴ τι κήδει Δερκέτου Φυλασίου, ὑπάλειψον εἰρήνῃ με τὠφθαλμὼ ταχύ. ἀλλ’ ὦ πόνηρ’ οὐ δημοσιεύων τυγχάνω. ἴθ’ ἀντιβολῶ σ’, ἤν πωσ κομίσωμαι τὼ βόε. οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ κλᾶε πρὸσ τοὺσ Πιττάλου. σὺ δ’ ἀλλά μοι σταλαγμὸν εἰρήνησ ἕνα ἐσ τὸν καλαμίσκον ἐνστάλαξον τουτονί. οὐδ’ ἂν στριβιλικίγξ· ἀλλ’ ἀπιὼν οἴμωζέ ποι. οἴμοι κακοδαίμων τοῖν γεωργοῖν βοιδίοιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION