Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, strophe

ζηλῶ σε τῆς εὐβουλίας, μᾶλλον δὲ τῆς εὐωχίας ἄνθρωπε τῆς παρούσης.? τί δῆτ ἐπειδὰν τὰς κίχλας ὀπτωμένας ἴδητε· οἶμαί σε καὶ τοῦτ εὖ λέγειν. τὸ πῦρ ὑποσκάλευε. ἤκουσας ὡς μαγειρικῶς κομψῶς τε καὶ δειπνητικῶς αὑτῷ διακονεῖται·?