헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΑξηαρνί08́1́

(아리스토파네스, Acharnians, Episode, lyric)

πεπρᾶσθαι πεπρᾶσθαι. ἐγώνγα καὐτόσ φαμι. τίσ δ’ οὕτωσ ἄνουσ ὃσ ὑμέ κα πρίαιτο φανερὰν ζαμίαν; ἀλλ’ ἔστι γάρ μοι Μεγαρικά τισ μαχανά, χοίρωσ γὰρ ὑμὲ σκευάσασ φασῶ φέρειν. περίθεσθε τάσδε τὰσ ὁπλὰσ τῶν χοιρίων. ὅπωσ δὲ δοξεῖτ’ εἶμεν ἐξ ἀγαθᾶσ ὑόσ· ὡσ ναὶ τὸν Ἑρμᾶν, αἴπερ ἱξεῖτ’ οἴκαδισ ἄπρατα, πειρασεῖσθε τᾶσ λιμῶ κακῶσ. ἀλλ’ ἀμφίθεσθε καὶ ταδὶ τὰ ῥυγχία, κἤπειτεν ἐσ τὸυ σάκκον ὧδ’ ἐσβαίνετε. ὅπωσ δὲ γρυλλιξεῖτε καὶ κοί̈ξετε χἠσεῖτε φωνὰν χοιρίων μυστηρικῶν. ἐγὼν δὲ καρυξῶ Δικαιόπολιν ὅπᾳ· Δικαιόπολι, ἦ λῇσ πρίασθαι χοιρία; τί; ἀνὴρ Μεγαρικόσ; ἀγορασοῦντεσ ἵκομεσ. πῶσ ἔχετε; διαπεινᾶμεσ ἀεὶ ποττὸ πῦρ. ἀλλ’ ἡδύ τοι νὴ τὸν Δί’, ἢν αὐλὸσ παρῇ. τί δ’ ἄλλο πράττεθ’ οἱ Μεγαρῆσ νῦν; οἱᾶ δή. ὅκα μὲν ἐγὼν τηνῶθεν ἐμπορευόμαν, ἄνδρεσ πρόβουλοι τοῦτ’ ἔπραττον τᾷ πόλει, ὅπωσ τάχιστα καὶ κάκιστ’ ἀπολοίμεθα. αὐτίκ’ ἄρ’ ἀπαλλάξεσθε πραγμάτων. σά μάν; τί δ’ ἄλλο Μεγαροῖ; πῶσ ὁ σῖτοσ ὤνιοσ; παρ’ ἁμὶ πολυτίματοσ ᾇπερ τοὶ θεοί. ἅλασ οὖν φέρεισ; οὐχ ὑμὲσ αὐτῶν ἄρχετε; οὐδὲ σκόροδα; ποῖα σκόροδ’; ὑμὲσ τῶν ἀεί, ὅκκ’ ἐσβάλητε, τὼσ ἀρωραῖοι μύεσ πάσσακι τὰσ ἄγλιθασ ἐξορύσσετε. τί δαὶ φέρεισ; χοίρωσ ἐγώνγα μυστικάσ. καλῶσ λέγεισ· ἐπίδειξον. ἀλλὰ μὰν καλαί. ἄντεινον αἰ λῇσ· ὡσ παχεῖα καὶ καλά. τουτὶ τί ἦν τὸ πρᾶγμα; χοῖροσ ναὶ Δία. τί λέγεισ σύ; ποδαπὴ δή ’στι χοῖροσ; Μεγαρικά. ἢ οὐ χοῖρόσ ἐσθ’ ἅδ’; οὐκ ἔμοιγε φαίνεται. οὐ δεινά; θᾶσθε τῶδε τὰσ ἀπιστίασ· οὔ φατι τάνδε χοῖρον εἶμεν. ἀλλὰ μάν, αἰ λῇσ, περίδου μοι περὶ θυμιτιδᾶν ἁλῶν, αἰ μή ’στιν οὗτοσ χοῖροσ Ἑλλάνων νόμῳ. ἀλλ’ ἔστιν ἀνθρώπου γε. ναὶ τὸν Διοκλέα ἐμά γα. τὺ δέ νιν εἴμεναι τίνοσ δοκεῖσ; ἦ λῇσ ἀκοῦσαι φθεγγομένασ; νὴ τοὺσ θεοὺσ ἔγωγε. φώνει δὴ τὺ ταχέωσ χοιρίον. οὐ χρῆσθα; σιγῇσ ὦ κάκιστ’ ἀπολουμένα; πάλιν τυ ἀποισῶ ναὶ τὸν Ἑρμᾶν οἴκαδισ. κοὶ̈ κοί̈. αὕτα ’στὶ χοῖροσ; νῦν γε χοῖροσ φαίνεται. ἀτὰρ ἐκτραφείσ γε κύσθοσ ἔσται. πέντ’ ἑτῶν, σάφ’ ἴσθι, ποττὰν ματέρ’ εἰκασθήσεται. ἀλλ’ οὐδὲ θύσιμόσ ἐστιν αὑτηγί. σά μάν; πᾷ δ’ οὐχὶ θύσιμόσ ἐστι; κέρκον οὐκ ἔχει. νεαρὰ γάρ ἐστιν· ἀλλὰ δελφακουμένα ἑξεῖ μεγάλαν τε καὶ παχεῖαν κἠρυθράν. ἀλλ’ αἰ τράφειν λῇσ, ἅδε τοι χοῖροσ καλά. ὡσ ξυγγενὴσ ὁ κύσθοσ αὐτῆσ θατέρᾳ. ὁμοματρία γάρ ἐστι κἠκ τωὐτῶ πατρόσ. αἰ δ’ ἂν παχυνθῇ κἀναχνοιανθῇ τριχί, κάλλιστοσ ἔσται χοῖροσ Ἀφροδίτᾳ θύειν. ἀλλ’ οὐχὶ χοῖροσ τἀφροδίτῃ θύεται. οὐ χοῖροσ Ἀφροδίτᾳ; μόνᾳ γα δαιμόνων. καὶ γίνεταί γα τᾶνδε τᾶν χοίρων τὸ κρῆσ ἅδιστον ἂν τὸν ὀδελὸν ἐμπεπαρμένον. ἤδη δ’ ἄνευ τῆσ μητρὸσ ἐσθίοιεν ἄν; ναὶ τὸν Ποτειδᾶν καί κ’ ἄνισ γα τῶ πατρόσ. τί δ’ ἐσθίει μάλιστα;

πάνθ’ ἅ κα διδῷσ. αὐτὸσ δ’ ἐρώτη. χοῖρε χοῖρε. κοὶ̈ κοί̈. τρώγοισ ἂν ἐρεβίνθουσ; κοὶ̈ κοὶ̈ κοί̈. τί δαί; φιβάλεωσ ἰσχάδασ; κοὶ̈ κοί̈. τί δαὶ σύ; τρώγοισ ἄν; κοὶ̈ κοὶ̈ κοί̈. ὡσ ὀξὺ πρὸσ τὰσ ἰσχάδασ κεκράγατε. ἐνεγκάτω τισ ἔνδοθεν τῶν ἰσχάδων τοῖσ χοιριδίοισιν. ἆρα τρώξονται; βαβαί, οἱο͂ν ῥοθιάζουσ’ ὦ πολυτίμηθ’ Ἡράκλεισ. ποδαπὰ τὰ χοιρί’; ὡσ Τραγασαῖα φαίνεται. ἀλλ’ οὔτι πάσασ κατέτραγον τὰσ ἰσχάδασ. ἐγὼ γὰρ αὐτᾶν τάνδε μίαν ἀνειλόμαν. νὴ τὸν Δί’ ἀστείω γε τὼ βοσκήματε· πόσου πρίωμαί σοι τὰ χοιρίδια; λέγε. τὸ μὲν ἅτερον τούτων σκορόδων τροπαλίδοσ, τὸ δ’ ἅτερον, αἰ λῇσ, χοίνικοσ μόνασ ἁλῶν. ὠνήσομαί σοι· περίμεν’ αὐτοῦ. ταῦτα δή. Ἑρμᾶ ’μπολαῖε τὰν γυναῖκα τὰν ἐμὰν οὕτω μ’ ἀποδόσθαι τάν τ’ ἐμωυτῶ τ’ ἐμωυτῶ ματέρα. ὦνθρωπε ποδαπόσ; χοιροπώλασ Μεγαρικόσ. τὰ χοιρίδια τοίνυν ἐγὼ φανῶ ταδὶ πολέμια καὶ σέ. τοῦτ’ ἐκεῖν’, ἵκει πάλιν ὅθενπερ ἀρχὰ τῶν κακῶν ἁμῖν ἔφυ. κλάων μεγαριεῖσ. οὐκ ἀφήσεισ τὸν σάκον; Δικαιόπολι Δικαιόπολι φαντάδδομαι. ὑπὸ τοῦ; τίσ ὁ φαίνων σ’ ἐστίν; ἁγορανόμοι, τοὺσ συκοφάντασ οὐ θύραζ’ ἐξείρξετε; τί δὴ μαθὼν φαίνεισ ἄνευ θρυαλλίδοσ; οὐ γὰρ φανῶ τοὺσ πολεμίουσ; κλάων γε σύ, εἰ μὴ ’τέρωσε συκοφαντήσεισ τρέχων. οἱο͂ν τὸ κακὸν ἐν ταῖσ Ἀθάναισ τοῦτ’ ἔνι. θάρρει Μεγαρίκ’· ἀλλ’ ἧσ τὰ χοιρίδι’ ἀπέδου τιμῆσ, λαβὲ ταυτὶ τὰ σκόροδα καὶ τοὺσ ἅλασ, καὶ χαῖρε πόλλ’. ἀλλ’ ἁμὶν οὐκ ἐπιχώριον. πολυπραγμοσύνη νυν ἐσ κεφαλὴν τράποιτ’ ἐμοί. ὦ χοιρίδια πειρῆσθε κἄνισ τῶ πατρὸσ παίειν ἐφ’ ἁλὶ τὰν μᾶδδαν, αἴκα τισ διδῷ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Acharnians, Episode, lyric

(아리스토파네스, Acharnians, Episode, lyric)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION