Aristophanes, Acharnians, Parodos, trochees

(아리스토파네스, Acharnians, Parodos, trochees)

σοῦ δ’ ἐγὼ λόγουσ λέγοντοσ οὐκ ἀκούσομαι μακρούσ, ὅστισ ἐσπείσω Λάκωσιν, ἀλλὰ τιμωρήσομαι. ὦγαθοὶ τοὺσ μὲν Λάκωνασ ἐκποδὼν ἐάσατε, τῶν δ’ ἐμῶν σπονδῶν ἀκούσατ’, εἰ καλῶσ ἐσπεισάμην. πῶσ δέ γ’ ἂν καλῶσ λέγοισ ἄν, εἴπερ ἐσπείσω γ’ ἅπαξ οἷσιν οὔτε βωμὸσ οὔτε πίστισ οὔθ’ ὁρ́κοσ μένει; οἶδ’ ἐγὼ καὶ τοὺσ Λάκωνασ, οἷσ ἄγαν ἐγκείμεθα, οὐχ ἁπάντων ὄντασ ἡμῖν αἰτίουσ τῶν πραγμάτων. οὐχ ἁπάντων ὦ πανοῦργε; ταῦτα δὴ τολμᾷσ λέγειν ἐμφανῶσ ἤδη πρὸσ ἡμᾶσ; εἶτ’ ἐγώ σου φείσομαι; οὐχ ἁπάντων, οὐχ ἁπάντων· ἀλλ’ ἐγὼ λέγων ὁδὶ πόλλ’ ἂν ἀποφήναιμ’ ἐκείνουσ ἔσθ’ ἃ κἀδικουμένουσ. τοῦτο τοὔποσ δεινὸν ἤδη καὶ ταραξικάρδιον, εἰ σὺ τολμήσεισ ὑπὲρ τῶν πολεμίων ἡμῖν λέγειν. κἄν γε μὴ λέγω δίκαια μηδὲ τῷ πλήθει δοκῶ, ὑπὲρ ἐπιξήνου ’θελήσω τὴν κεφαλὴν ἔχων λέγειν. εἰπέ μοι τί φειδόμεσθα τῶν λίθων ὦ δημόται μὴ οὐ καταξαίνειν τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐσ φοινικίδα; οἱο͂ν αὖ μέλασ τισ ὑμῖν θυμάλωψ ἐπέζεσεν. οὐκ ἀκούσεσθ’; οὐκ ἀκούσεσθ’ ἐτεὸν ὦχαρνηίδαι; οὐκ ἀκουσόμεσθα δῆτα. δεινά τἄρα πείσομαι. ἐξολοίμην, ἢν ἀκούσω. μηδαμῶσ ὦχαρνικοί. ὡσ τεθνήξων ἴσθι νυνί. δήξομἄρ’ ὑμᾶσ ἐγώ. ἀνταποκτενῶ γὰρ ὑμῶν τῶν φίλων τοὺσ φιλτάτουσ· ὡσ ἔχω γ’ ὑμῶν ὁμήρουσ, οὓσ ἀποσφάξω λαβών. εἰπέ μοι, τί τοῦτ’ ἀπειλεῖ τοὔποσ ἄνδρεσ δημόται τοῖσ Ἀχαρνικοῖσιν ἡμῖν; μῶν ἔχει του παιδίον τῶν παρόντων ἔνδον εἱρ́ξασ; ἢ ’πὶ τῷ θρασύνεται; βάλλετ’ εἰ βούλεσθ’. ἐγὼ γὰρ τουτονὶ διαφθερῶ. εἴσομαι δ’ ὑμῶν τάχ’ ὅστισ ἀνθράκων τι κήδεται. ὡσ ἀπωλόμεσθ’. ὁ λάρκοσ δημότησ ὅδ’ ἔστ’ ἐμόσ. ἀλλὰ μὴ δράσῃσ ὃ μέλλεισ· μηδαμῶσ ὦ μηδαμῶσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION