Aristotle, Virtues and Vices

(아리스토텔레스, Virtues and Vices)

ἐπαινετὰ μέν ἐστι τὰ καλά, ψεκτὰ δὲ τὰ αἰσχρά. καὶ τῶν μὲν καλῶν ἡγοῦνται αἱ ἀρεταί, τῶν δ’ αἰσχρῶν αἱ κακίαι. τὰ ἔργα αὐτῶν, ψεκτὰ δὲ τὰ ἐναντία.

ἀρετή ἐστιν ἡ φρόνησισ, τοῦ δὲ θυμοειδοῦσ ἥ τε πραότησ καὶ ἡ ἀνδρεία, τοῦ δὲ ἐπιθυμητικοῦ ἥ τε σωφροσύνη καὶ ἡ ἐγκράτεια, ὅλησ δὲ τῆσ ψυχῆσ ἥ τε δικαιοσύνη καὶ ἡ ἐλευθεριότησ καὶ ἡ μεγαλοψυχία.

λογιστικοῦ ἡ ἀφροσύνη, τοῦ δὲ θυμοειδοῦσ ἥ τε ὀργιλότησ καὶ ἡ δειλία, τοῦ δὲ ἐπιθυμητικοῦ ἥ τε ἀκολασία καὶ ἡ ἀκράτεια, ὅλησ δὲ τῆσ ψυχῆσ ἥ τε ἀδικία καὶ ἀνελευθεριότησ καὶ μικροψυχία.

ἔστι δὲ φρόνησισ μὲν ἀρετὴ τοῦ λογιστικοῦ, παρασκευαστικὴ τῶν πρὸσ εὐδαιμονίαν συντεινόντων. πραότησ δ’ ἐστὶν ἀρετὴ τοῦ θυμοειδοῦσ, καθ’ ἣν ὑπὸ ὀργῆσ γίνονται δυσκίνητοι.

ἀνδρεία δ’ ἐστὶν ἀρετὴ τοῦ θυμοειδοῦσ, καθ’ ἣν δυσέκπληκτοί εἰσιν ὑπὸ φόβων τῶν περὶ θάνατον.

σωφροσύνη δ’ ἐστὶν ἀρετὴ τοῦ ἐπιθυμητικοῦ, καθ’ ἣν ἀνόρεκτοι γίνονται περὶ τὰσ ἀπολαύσεισ τῶν φαύλων ἡδονῶν. ἐγκράτεια δ’ ἐστὶν ἀρετὴ τοῦ ἐπιθυμητικοῦ, καθ’ ἣν κατέχουσι τῷ λογισμῷ τὴν ἐπιθυμίαν ὁρμῶσαν ἐπὶ τὰσ φαύλασ ἡδονάσ. δικαιοσύνη δ’ ἐστὶν ἀρετὴ ψυχῆσ διανεμητικὴ τοῦ κατ’ ἀξίαν. ἐλευθεριότησ δ’ ἐστὶν ἀρετὴ ψυχῆσ εὐδάπανοσ εἰσ τὰ καλά.

μεγαλοψυχία δ’ ἐστὶν ἀρετὴ ψυχῆσ, καθ’ ἣν δύναται φέρειν εὐτυχίαν καὶ ἀτυχίαν καὶ τιμὴν καὶ ἀτιμίαν. ἀφροσύνη δ’ ἐστὶ κακία τοῦ λογιστικοῦ, αἰτία τοῦ ζῆν κακῶσ.

ὀργιλότησ δ’ ἐστὶ κακία τοῦ θυμοειδοῦσ, καθ’ ἣν εὐκίνητοι γίνονται πρὸσ ὀργήν. δειλία δ’ ἐστὶ κακία τοῦ θυμοειδοῦσ, καθ’ ἣν ἐκπλήττονται ὑπὸ φόβων, καὶ μάλιστα τῶν περὶ θάνατον. ἀκολασία δ’ ἐστὶ κακία τοῦ ἐπιθυμητικοῦ, καθ’ ἣν αἱροῦνται τὰσ φαύλασ ἡδονάσ.

περὶ μὲν τῆσ ἀκρατείασ οὐδέν· οὕτω δὲ σὺ δύνασαι ὁρίζειν. ἀκράτεια δ’ ἐστὶ κακία τοῦ ἐπιθυμητικοῦ, καθ’ ἣν παρασύρουσι τῇ ἀλογίᾳ τὴν ἐπιθυμίαν ὠθοῦσαν ἐπὶ τὰσ τῶν φαύλων ἡδονῶν ἀπολαύσεισ. ἀδικία δ’ ἐστὶ κακία ψυχῆσ, καθ’ ἣν πλεονεκτικοὶ γίνονται παρὰ τὴν ἀξίαν.

ἀνελευθερία δ’ ἐστὶ κακία ψυχῆσ, καθ’ ἣν ὀρέγονται τοῦ πανταχόθεν κέρδουσ. μικροψυχία δ’ ἐστὶ κακία ψυχῆσ, καθ’ ἣν ἀδύνατοί εἰσι φέρειν εὐτυχίαν καὶ ἀτυχίαν καὶ τιμὴν καὶ ἀτιμίαν. τῆσ δὲ φρονήσεώσ ἐστι τὸ βουλεύσασθαι, τὸ κρῖναι τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ κακὰ καὶ πάντα τὰ ἐν τῷ βίῳ αἱρετὰ καὶ φευκτά, τὸ χρῆσθαι πᾶσι καλῶσ τοῖσ ὑπάρχουσιν ἀγαθοῖσ, τὸ ὁμιλῆσαι ὀρθῶσ, τὸ συνιδεῖν τοὺσ καιρούσ, τὸ ἀγχίνωσ χρήσασθαι καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ, τὸ τὴν ἐμπειρίαν ἔχειν τῶν χρησίμων πάντων.

ἡ μνήμη δὲ καὶ ἐμπειρία καὶ ἀγχίνοια ἤτοι ἀπὸ τῆσ φρονήσεωσ ἑκάστη αὐτῶν ἐστίν, ἢ παρέπεται τῇ φρονήσει·

ἢ τὰ μὲν αὐτῶν οἱο͂ν συναίτια τῆσ φρονήσεώσ ἐστι, καθάπερ ἐμπειρία καὶ ἡ μνήμη, τὰ δὲ οἱο͂ν μέρη αὐτῆσ, οἱο͂ν εὐβουλία καὶ ἀγχίνοια. πραότητοσ δ’ ἐστὶ τὸ δύνασθαι φέρειν μετρίωσ ἐγκλήματα καὶ ὀλιγωρίασ, καὶ τὸ μὴ ταχέωσ ὁρμᾶν ἐπὶ τὰσ τιμωρίασ, καὶ τὸ μὴ εὐκίνητον εἶναι πρὸσ τὰσ ὀργάσ, ἄπικρον δὲ τῷ ἤθει καὶ ἀφιλόνεικον, ἔχοντα τὸ ἠρεμαῖον ἐν τῇ ψυχῇ καὶ στάσιμον. τῶν περὶ θάνατον, καὶ τὸ εὐθαρσῆ ἐν τοῖσ δεινοῖσ, καὶ τὸ εὔτολμον πρὸσ τοὺσ κινδύνουσ, καὶ τὸ μᾶλλον αἱρεῖσθαι τεθνάναι καλῶσ ἢ αἰσχρῶσ σωθῆναι, καὶ τὸ νίκησ αἴτιον εἶναι.

ἔτι δὲ ἀνδρείασ ἐστὶ καὶ τὸ πονεῖν καὶ καρτερεῖν καὶ αἱρεῖσθαι ἀνδραγαθίζεσθαι.

ἡ εὐτολμία καὶ ἡ εὐψυχία καὶ τὸ θάρσοσ καὶ τὸ θράσοσ, ἔτι δὲ καὶ ἡ φιλοπονία καὶ ἡ καρτερία.

σωφροσύνησ δ’ ἐστὶ τὸ μὴ θαυμάζειν τὰσ ἀπολαύσεισ τῶν σωματικῶν ἡδονῶν, καὶ τὸ εἶναι πάσησ ἀπολαύσεωσ αἰσχρᾶσ ἡδονῆσ ἀνόρεκτον, καὶ τὸ φοβεῖσθαι καὶ τὴν δικαίαν ἄδειαν, καὶ τὸ τετάσθαι περὶ τὸν βίον ὁμοίωσ ἔν τε μικροῖσ καὶ μεγάλοισ. παρέπεται δὲ τῇ σωφροσύνῃ εὐταξία, κοσμιότησ, αἰδώσ, εὐλάβεια.

ἐγκρατείασ δ’ ἐστὶ τὸ δύνασθαι κατασχεῖν τῷ λογισμῷ τὴν ἐπιθυμίαν ὁρμῶσαν ἐπὶ φαύλασ ἀπολαύσεισ καὶ ἡδονάσ, καὶ τὸ καρτερεῖν, καὶ τὸ ὑπομονητικὸν εἶναι τῆσ κατὰ φύσιν ἐνδείασ καὶ λύπησ. δικαιοσύνησ δ’ ἐστὶ τὸ διανεμητικὸν εἶναι τοῦ κατ’ ἀξίαν, καὶ σώζειν τὰ πάτρια ἔθη καὶ τὰ νόμιμα, καὶ τὸ σώζειν τοὺσ γεγραμμένουσ νόμουσ, καὶ τὸ ἀληθεύειν ἐν τῷ διαφέροντι, καὶ τὸ διαφυλάττειν τὰσ ὁμολογίασ.

ἔστι δὲ πρώτη τῶν δικαιοσυνῶν πρὸσ τοὺσ θεούσ, εἶτα πρὸσ δαίμονασ, εἶτα πρὸσ πατρίδα καὶ γονεῖσ, εἶτα πρὸσ τοὺσ κατοιχομένουσ· ἐν οἷσ ἐστὶν ἡ εὐσέβεια, ἤτοι μέροσ οὖσα δικαιοσύνησ ἢ παρακολουθοῦσα.

ἀκολουθεῖ δὲ τῇ δικαιοσύνῃ καὶ ὁσιότησ καὶ ἀλήθεια καὶ ἡ πίστισ καὶ ἡ μισοπονηρία. τὸ προετικὸν εἶναι χρημάτων εἰσ τὰ ἐπαινετά, καὶ δαψιλῆ ἐπὶ τῷ εἰσ τὰ δέοντα ἀναλωθῆναι, καὶ τὸ βοηθητικὸν εἶναι ἐν τῷ διαφόρῳ, καὶ τὸ μὴ λαβεῖν ὅθεν μὴ δεῖ.

ἔστι δὲ ὁ ἐλευθέριοσ καὶ περὶ ἐσθῆτα καθαρὸσ καὶ περὶ οἴκησιν, καὶ κατασκευαστικὸσ τῶν περιττῶν καὶ καλῶν καὶ διαγωγὴν ἐχόντων ἡδεῖαν ἄνευ τοῦ λυσιτελοῦντοσ, καὶ θρεπτικὸσ τῶν ζῴων τῶν ἴδιον ἐχόντων τι ἢ θαυμαστόν. ἀκολουθεῖ δὲ τῇ ἐλευθεριότητι τοῦ ἤθουσ ὑγρότησ καὶ εὐαγωγία καὶ φιλανθρωπία καὶ τὸ εἶναι ἐλεητικὸν καὶ φιλόφιλον καὶ φιλόξενον καὶ φιλόκαλον. μεγαλοψυχίασ δ’ ἐστὶ τὸ καλῶσ ἐνεγκεῖν καὶ εὐτυχίαν καὶ ἀτυχίαν καὶ τιμὴν καὶ ἀτιμίαν, καὶ τὸ θαυμάζειν μήτε τρυφὴν μήτε θεραπείαν μήτε ἐξουσίαν μήτε τὰσ νίκασ τὰσ ἐναγωνίουσ, ἔχειν δέ τι βάθοσ τῆσ ψυχῆσ καὶ μέγεθοσ.

ἔστι δὲ μεγαλόψυχοσ οὔθ’ ὁ τὸ ζῆν περὶ πολλοῦ ποιούμενοσ οὔθ’ ὁ φιλόζωοσ.

ἁπλοῦσ δὲ τῷ ἤθει καὶ γενναῖοσ, ἀδικεῖσθαι δυνάμενοσ, καὶ οὐ τιμωρητικόσ.

ἀκολουθεῖ δὲ τῇ μεγαλοψυχίᾳ ἁπλότησ καὶ ἀλήθεια. κακῶσ τοῖσ παροῦσιν ἀγαθοῖσ, τὸ ψευδῶσ δοξάζειν περὶ τῶν εἰσ τὸν βίον καλῶν καὶ ἀγαθῶν.

παρακολουθεῖ δὲ τῇ ἀφροσύνῃ ἀπειρία, ἀμαθία, ἀκρασία, ἐπαριστερότησ, ἀμνημοσύνη. ὀργιλότητοσ δ’ ἐστὶν εἴδη τρία, ἀκροχολία πικρία βαρυθυμία.

ἔστι δὲ τοῦ ὀργίλου μὴ δύνασθαι φέρειν μήτε τὰσ μικρὰσ ὀλιγωρήσεισ μήτε ἐλαττώσεισ, εἶναι δὲ κολαστικὸν καὶ τιμωρητικὸν καὶ εὐκίνητον πρὸσ ὀργὴν καὶ ὑπὸ ἔργου καὶ ὑπὸ λόγου τοῦ τυχόντοσ. πάσχειν ταχέωσ καὶ παρὰ βραχὺν καιρόν.

δειλίασ δ’ ἐστὶ τὸ ὑπὸ τῶν τυχόντων φόβων εὐκίνητον εἶναι, καὶ μάλιστα τῶν περὶ θάνατον καὶ τὰσ σωματικὰσ πηρώσεισ, καὶ τὸ ὑπολαμβάνειν κρεῖττον εἶναι ὁπωσοῦν σωθῆναι ἢ τελευτῆσαι καλῶσ. ἀκολουθεῖ δὲ τῇ δειλίᾳ μαλακία, ἀνανδρία, ἀπονία, φιλοψυχία. ὕπεστι δέ τισ εὐλάβεια καὶ τὸ ἀφιλόνεικον τοῦ ἤθουσ. ἀκολασίασ δ’ ἐστὶ τὸ αἱρεῖσθαι τὰσ ἀπολαύσεισ τῶν ἡδονῶν τῶν βλαβερῶν καὶ αἰσχρῶν, καὶ τὸ ὑπολαμβάνειν εὐδαιμονεῖν μάλιστα τοὺσ ἐν ταῖσ τοιαύταισ ἡδοναῖσ ὄντασ, καὶ τὸ φιλογέλοιον εἶναι καὶ τὸ φιλοσκώπτην καὶ φιλευτράπελον, καὶ τὸ ῥᾳδιουργὸν εἶναι ἐν τοῖσ λόγοισ καὶ ἐν τοῖσ ἔργοισ.

ἀκολουθεῖ δὲ τῇ ἀκολασίᾳ ἀταξία, ἀναίδεια, ἀκοσμία, τρυφή, ῥᾳθυμία, ἀμέλεια, ὀλιγωρία, ἔκλυσισ.

κρεῖττον εἶναι μὴ μετασχεῖν μὲν αὐτῶν, μετέχειν δὲ μηδὲν ἧττον, καὶ τὸ οἰέσθαι μὲν δεῖν πράττειν καὶ τὰ καλὰ καὶ τὰ συμφέροντα, ἀφίστασθαι δὲ αὐτῶν διὰ τὰσ ἡδονάσ.

ἀκολουθεῖ δὲ τῇ ἀκρασίᾳ μαλακία καὶ μεταμέλεια καὶ τὰ πλεῖστα ταὐτὰ ἃ καὶ τῇ ἀκολασίᾳ. ἀδικίασ δ’ ἐστὶν εἴδη τρία, ἀσέβεια πλεονεξία ὕβρισ.

ἀσέβεια μὲν ἡ περὶ θεοὺσ πλημμέλεια καὶ περὶ δαίμονασ ἢ καὶ περὶ τοὺσ κατοιχομένουσ, καὶ περὶ γονεῖσ καὶ περὶ πατρίδα· πλεονεξία δὲ περὶ τὰ συμβόλαια, παρὰ τὴν ἀξίαν αἱρουμένη τὸ διάφορον· παρασκευάζουσιν, εἰσ ὄνειδοσ ἀγαγόντεσ ἑτέρουσ, ὅθεν Εὐήνοσ περὶ αὐτῆσ λέγει ἥτισ κερδαίνουσ’ οὐδὲν ὅμωσ ἀδικεῖ.

ἔστι δὲ τῆσ ἀδικίασ τὸ παραβαίνειν τὰ πάτρια ἔθη καὶ τὰ νόμιμα, καὶ τὸ ἀπειθεῖν τοῖσ νόμοισ καὶ τοῖσ ἄρχουσι, τὸ ψεύδεσθαι, τὸ ἐπιορκεῖν, τὸ παραβαίνειν τὰσ ὁμολογίασ καὶ τὰσ πίστεισ. ἀκολουθεῖ δὲ τῇ ἀδικίᾳ συκοφαντία, ἀλαζονεία, φιλανθρωπία προσποίητοσ, κακοήθεια, πανουργία.

ἀνελευθερίασ δ’ ἐστὶν εἴδη τρία, αἰσχροκερδία φειδωλία κιμβεία. αἰσχροκερδία μέν, καθ’ ἣν κερδαίνειν ζητοῦσι πανταχόθεν, καὶ τὸ κέρδοσ τῆσ αἰσχύνησ περὶ πλείονοσ ποιοῦνται· φειδωλία δ’ ἐστὶ καθ’ ἣν ἀδάπανοι γίνονται τῶν χρημάτων εἰσ τὸ δέον·

κιμβεία δ’ ἐστὶ καθ’ ἣν δαπανῶσι μέν, κατὰ μικρὸν δὲ καὶ κακῶσ, καὶ πλέον βλάπτονται τῷ μὴ κατὰ καιρὸν ποιεῖσθαι τὸ διάφορον. ἔστι δὲ τῆσ ἀνελευθερίασ τὸ περὶ πλείστου ποιεῖσθαι χρήματα, καὶ τὸ μηδὲν ὄνειδοσ ἡγεῖσθαι τῶν ποιούντων τὸ κέρδοσ, βίοσ θητικὸσ καὶ δουλοπρεπὴσ καὶ ῥυπαρόσ, φιλοτιμίασ καὶ ἐλευθερίασ ἀλλότριοσ.

βαρυθυμία καὶ μικροψυχία, ταπεινότησ, ἀμετρία, ἀγένεια, μισανθρωπία.

μικροψυχίασ δ’ ἐστὶ τὸ μήτε τιμὴν μήτε ἀτιμίαν μήτε εὐτυχίαν μήτε ἀτυχίαν δύνασθαι φέρειν, ἀλλὰ τιμώμενον μὲν χαυνοῦσθαι, μικρὰ δὲ εὐτυχήσαντα ὑπεξαίρεσθαι, ἀτιμίαν δὲ μηδὲ τὴν ἐλαχίστην ἐνεγκεῖν δύνασθαι, ἀπότευγμα δ’ ἄτην καὶ ἀτυχίαν κρίνειν μεγάλην, ὀδύρεσθαι δ’ ἐπὶ πᾶσι καὶ δυσφορεῖν. ἔτι δὲ τοιοῦτόσ ἐστιν ὁ μικρόψυχοσ οἱο͂σ πάντα τὰ ὀλιγωρήματα καλεῖν ὕβριν καὶ ἀτιμίαν, καὶ τὰ δι’ ἄγνοιαν ἢ λήθην γιγνόμενα. ἀκολουθεῖ δὲ τῇ μικροψυχίᾳ μικρολογία, μεμψιμοιρία, δυσελπιστία, ταπεινότησ.

καθόλου δὲ τῆσ μὲν ἀρετῆσ ἐστὶ τὸ ποιεῖν σπουδαίαν τὴν διάθεσιν περὶ τὴν ψυχήν, ἠρεμαίαισ καὶ τεταγμέναισ κινήσεσι χρωμένην, συμφωνοῦσαν κατὰ πάντα τὰ μέρη·

διὸ καὶ δοκεῖ παράδειγμα πολιτείασ ἀγαθῆσ εἶναι ψυχῆσ σπουδαία διάθεσισ. ἔστι δὲ ἀρετῆσ καὶ τὸ εὐεργετεῖν τοὺσ ἀξίουσ, καὶ τὸ φιλεῖν τοὺσ ἀγαθούσ, καὶ τὸ μήτε κολαστικὸν εἶναι μήτε τιμωρητικόν, ἀλλὰ ἵλεων καὶ εὐμενικὸν καὶ συγγνωμονικόν.

ἀκολουθεῖ δὲ τῇ ἀρετῇ χρηστότησ, ἐπιείκεια, εὐγνωμοσύνη, ἐλπὶσ ἀγαθή. ἔτι δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα οἱο͂ν φίλοικον εἶναι καὶ φιλόφιλον, φιλέταιρον, φιλόξενον, φιλάνθρωπον καὶ φιλόκαλον· ἃ δὴ πάντα τῶν ἐπαινουμένων ἐστίν.

τῆσ δὲ κακίασ ἐστὶ τὰ ἐναντία.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION