Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 143:

οὐ γὰρ καλὸν τὸ προθυμεῖσθαι ὠφελεῖσθαι. δόξαν δ’ ἀηδίασ ἐν τῷ διωθεῖσθαι ἴσωσ εὐλαβητέον· ἐνίοτε γὰρ συμβαίνει. ἡ παρουσία δὴ τῶν φίλων ἐν ἅπασιν αἱρετὴ φαίνεται. ἆρ’ οὖν, ὥσπερ τοῖσ ἐρῶσι τὸ ὁρᾶν ἀγαπητότατόν ἐστι καὶ μᾶλλον αἱροῦνται ταύτην τὴν αἴσθησιν ἢ τὰσ λοιπὰσ ὡσ κατὰ ταύτην μάλιστα τοῦ ἔρωτοσ ὄντοσ καὶ γινομένου, οὕτω καὶ τοῖσ φίλοισ αἱρετώτατόν ἐστι τὸ συζῆν;