Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 69:

οὗτοι γὰρ καὶ ἑαυτοῖσ ὁμονοοῦσι καὶ ἀλλήλοισ, ἐπὶ τῶν αὐτῶν ὄντεσ ὡσ εἰπεῖν τῶν τοιούτων γὰρ μένει τὰ βουλήματα καὶ οὐ μεταρρεῖ ὥσπερ εὔριποσ, βούλονταί τε τὰ δίκαια καὶ τὰ συμφέροντα, τούτων δὲ καὶ κοινῇ ἐφίενται. τοὺσ δὲ φαύλουσ οὐχ οἱο͂́ν τε ὁμονοεῖν πλὴν ἐπὶ μικρόν, καθάπερ καὶ φίλουσ εἶναι, πλεονεξίασ ἐφιεμένουσ ἐν τοῖσ ὠφελίμοισ, ἐν δὲ τοῖσ πόνοισ καὶ ταῖσ λειτουργίαισ ἐλλείποντασ·