Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 45:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 45:)

δόξειε δ’ ἂν τὸ νοοῦν ἕκαστοσ εἶναι ἢ μάλιστα. συνδιάγειν τε ὁ τοιοῦτοσ ἑαυτῷ βούλεται· ἡδέωσ γὰρ αὐτὸ ποιεῖ· τῶν τε γὰρ πεπραγμένων ἐπιτερπεῖσ αἱ μνῆμαι, καὶ τῶν μελλόντων ἐλπίδεσ ἀγαθαί, αἱ τοιαῦται δ’ ἡδεῖαι.