Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 164:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 164:)

καὶ οὐ σπουδαῖον δὴ δοκεῖ ἡ ἡδονὴ διὰ δύο ταῦτα, ὥσπερ εἴρηται, ὅτι αἳ μὲν φαύλησ φύσεώσ εἰσι πράξεισ ἢ ἐκ γενετῆσ, ὥσπερ θηρίου, ἢ δι’ ἔθοσ, οἱο͂ν αἱ τῶν φαύλων ἀνθρώπων, αἳ δ’ ἰατρεῖαι ὅτι ἐνδεοῦσ, καὶ ἔχειν βέλτιον ἢ γίνεσθαι·