Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 151:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 151:)

τοῦτο δ’ ἐστὶν ἡδονή. ὥστε εἰή ἄν τισ ἡδονὴ τὸ ἄριστον, τῶν πολλῶν ἡδονῶν φαύλων οὐσῶν, εἰ ἔτυχεν, ἁπλῶσ. καὶ διὰ τοῦτο πάντεσ τὸν εὐδαίμονα ἡδὺν οἰόνται βίον εἶναι, καὶ ἐμπλέκουσι τὴν ἡδονὴν εἰσ τὴν εὐδαιμονίαν, εὐλόγωσ·