Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 104:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 104:)

ὅταν γὰρ ἑκούσιον ᾖ, ψέγεται, ἅμα δὲ καὶ ἀδίκημα τότ’ ἐστίν· ὥστ’ ἔσται τι ἄδικον μὲν ἀδίκημα δ’ οὔπω, ἂν μὴ τὸ ἑκούσιον προσῇ. λέγω δ’ ἑκούσιον μέν, ὥσπερ καὶ πρότερον εἴρηται, ὃ ἄν τισ τῶν ἐφ’ αὑτῷ ὄντων εἰδὼσ καὶ μὴ ἀγνοῶν πράττῃ μήτε ὃν μήτε ᾧ μήτε οὗ <ἕνεκα>, οἱο͂ν τίνα τύπτει καὶ τίνι καὶ τίνοσ ἕνεκα, κἀκείνων ἕκαστον μὴ κατὰ συμβεβηκὸσ μηδὲ βίᾳ ὥσπερ εἴ τισ λαβὼν τὴν χεῖρα αὐτοῦ τύπτοι ἕτερον, οὐχ ἑκών·

상위

Book 5

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION