σκυτοτόμοσ β, τὸ ἔργον αὐτοῦ τὸ ἰσασμένον δ. εἰ δ’ οὕτω μὴ ἦν ἀντιπεπονθέναι, οὐκ ἂν ἦν κοινωνία. ὅτι δ’ ἡ χρεία συνέχει ὥσπερ ἕν τι ὄν, δηλοῖ ὅτι ὅταν μὴ ἐν χρείᾳ ὦσιν ἀλλήλων, ἢ ἀμφότεροι ἢ ἅτεροσ, οὐκ ἀλλάττονται, ὥσπερ ὅταν οὗ ἔχει αὐτὸσ δέηταί τισ, οἱο͂ν οἴνου, διδόντεσ σίτου ἐξαγωγήν.
