Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 6:

καχεξία φανερὰ γίνεται, καὶ ἐκ τῶν εὐεκτικῶν ἡ εὐεξία καὶ ἐκ ταύτησ τὰ εὐεκτικά. εἰ γάρ ἐστιν ἡ εὐεξία πυκνότησ σαρκόσ, ἀνάγκη καὶ τὴν καχεξίαν εἶναι μανότητα σαρκὸσ καὶ τὸ εὐεκτικὸν τὸ ποιητικὸν πυκνότητοσ ἐν σαρκί. ἀκολουθεῖ δ’ ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ, ἐὰν θάτερον πλεοναχῶσ λέγηται, καὶ θάτερον πλεοναχῶσ λέγεσθαι, οἱο͂ν εἰ τὸ δίκαιον, καὶ τὸ ἄδικον.