Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 78:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 78:)

τὸ γὰρ μέγιστον καὶ κάλλιστον, καὶ ὃ παρ’ ἑτέρου μὴ οἱο͂́ν τε λαβεῖν μηδὲ μαθεῖν, ἀλλ’ οἱο͂ν ἔφυ τοιοῦτον ἕξει, καὶ τὸ εὖ καὶ τὸ καλῶσ τοῦτο πεφυκέναι ἡ τελεία καὶ ἀληθινὴ ἂν εἰή εὐφυί̈α. εἰ δὴ ταῦτ’ ἐστὶν ἀληθῆ, τί μᾶλλον ἡ ἀρετὴ τῆσ κακίασ ἔσται ἑκούσιον;