Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 71:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 71:)

ἔτι δ’ ἄλογον τὸν ἀδικοῦντα μὴ βούλεσθαι ἄδικον εἶναι ἢ τὂν ἀκολασταίνοντα ἀκόλαστον. εἰ δὲ μὴ ἀγνοῶν τισ πράττει ἐξ ὧν ἔσται ἄδικοσ, ἑκὼν ἄδικοσ ἂν εἰή, οὐ μὴν ἐάν γε βούληται, ἄδικοσ ὢν παύσεται καὶ ἔσται δίκαιοσ. οὐδὲ γὰρ ὁ νοσῶν ὑγιήσ. καὶ εἰ οὕτωσ ἔτυχεν, ἑκὼν νοσεῖ, ἀκρατῶσ βιοτεύων καὶ ἀπειθῶν τοῖσ ἰατροῖσ. τότε μὲν οὖν ἐξῆν αὐτῷ μὴ νοσεῖν, προεμένῳ δ’ οὐκέτι, ὥσπερ οὐδ’ ἀφέντι λίθον ἔτ’ αὐτὸν δυνατὸν ἀναλαβεῖν·

상위

Book 3

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION