Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 35:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 35:)

οὐδὲ δὴ δόξα ἂν εἰή· ἡ μὲν γὰρ δόξα δοκεῖ περὶ πάντα εἶναι, καὶ οὐδὲν ἧττον περὶ τὰ ἀίδια καὶ τὰ ἀδύνατα ἢ τὰ ἐφ’ ἡμῖν· καὶ τῷ ψευδεῖ καὶ ἀληθεῖ διαιρεῖται, οὐ τῷ κακῷ καὶ ἀγαθῷ, ἡ προαίρεσισ δὲ τούτοισ μᾶλλον.