Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 113:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 113:)

καὶ γὰρ ἡμεῖσ ὁτὲ μὲν τοὺσ ἐλλείποντασ ἐπαινοῦμεν καὶ πράουσ φαμέν, ὁτὲ δὲ τοὺσ χαλεπαίνοντασ ἀνδρώδεισ ἀποκαλοῦντεσ. ἀλλ’ ὁ μὲν μικρὸν τοῦ εὖ παρεκβαίνων οὐ ψέγεται, οὔτ’ ἐπὶ τὸ μᾶλλον οὔτ’ ἐπὶ τὸ ἧττον, ὁ δὲ πλέον·