Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 112:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 112:)

οὕτω γὰρ αὐτὴν ἀποπεμπόμενοι ἧττον ἁμαρτησόμεθα. ταῦτ’ οὖν ποιοῦντεσ, ὡσ ἐν κεφαλαίῳ εἰπεῖν, μάλιστα δυνησόμεθα τοῦ μέσου τυγχάνειν. χαλεπὸν δ’ ἴσωσ τοῦτο, καὶ μάλιστ’ ἐν τοῖσ καθ’ ἕκαστον· οὐ γὰρ ῥᾴδιον διορίσαι καὶ πῶσ καὶ τίσι καὶ ἐπὶ ποίοισ καὶ πόσον χρόνον ὀργιστέον·