Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 110:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 110:)

σκοπεῖν δὲ δεῖ πρὸσ ἃ καὶ αὐτοὶ εὐκατάφοροί ἐσμεν· ἄλλοι γὰρ πρὸσ ἄλλα πεφύκαμεν· τοῦτο δ’ ἔσται γνώριμον ἐκ τῆσ ἡδονῆσ καὶ τῆσ λύπησ τῆσ γινομένησ περὶ ἡμᾶσ. εἰσ τοὐναντίον δ’ ἑαυτοὺσ ἀφέλκειν δεῖ·