Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 28:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 28:)

δι’ ἡδονὰσ δὲ καὶ λύπασ φαῦλοι γίνονται, τῷ διώκειν ταύτασ καὶ φεύγειν, ἢ ἃσ μὴ δεῖ ἢ ὅτε οὐ δεῖ ἢ ὡσ οὐ δεῖ ἢ ὁσαχῶσ ἄλλωσ ὑπὸ τοῦ λόγου διορίζεται τὰ τοιαῦτα. διὸ καὶ ὁρίζονται τὰσ ἀρετὰσ ἀπαθείασ τινὰσ καὶ ἠρεμίασ·