Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 139:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 139:)

τὸ γὰρ ἐπὶ πλεῖον ἐξακριβοῦν ἐργωδέστερον ἴσωσ ἐστὶ τῶν προκειμένων. λέγεται δὲ περὶ αὐτῆσ καὶ ἐν τοῖσ ἐξωτερικοῖσ λόγοισ ἀρκούντωσ ἔνια, καὶ χρηστέον αὐτοῖσ· οἱο͂ν τὸ μὲν ἄλογον αὐτῆσ εἶναι, τὸ δὲ λόγον ἔχον. ταῦτα δὲ πότερον διώρισται καθάπερ τὰ τοῦ σώματοσ μόρια καὶ πᾶν τὸ μεριστόν, ἢ τῷ λόγῳ δύο ἐστὶν ἀχώριστα πεφυκότα καθάπερ ἐν τῇ περιφερείᾳ τὸ κυρτὸν καὶ τὸ κοῖλον, οὐθὲν διαφέρει πρὸσ τὸ παρόν. τοῦ ἀλόγου δὲ τὸ μὲν ἐοίκε κοινῷ καὶ φυτικῷ, λέγω δὲ τὸ αἴτιον τοῦ τρέφεσθαι καὶ αὔξεσθαι·

상위

Book 1

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION