Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 105:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 105:)

μὴ ἀληθεύσεται κατ’ αὐτοῦ τὸ ὑπάρχον διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι τοὺσ ζῶντασ εὐδαιμονίζειν διὰ τὰσ μεταβολάσ, καὶ διὰ τὸ μόνιμόν τι τὴν εὐδαιμονίαν ὑπειληφέναι καὶ μηδαμῶσ εὐμετάβολον, τὰσ δὲ τύχασ πολλάκισ ἀνακυκλεῖσθαι περὶ τοὺσ αὐτούσ;