Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 90:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 90:)

ἐνίων δὲ τητώμενοι ῥυπαίνουσι τὸ μακάριον, οἱο͂ν εὐγενείασ εὐτεκνίασ κάλλουσ· οὐ πάνυ γὰρ εὐδαιμονικὸσ ὁ τὴν ἰδέαν παναίσχησ ἢ δυσγενὴσ ἢ μονώτησ καὶ ἄτεκνοσ, ἔτι δ’ ἴσωσ ἧττον, εἴ τῳ πάγκακοι παῖδεσ εἰε͂ν ἢ φίλοι, ἢ ἀγαθοὶ ὄντεσ τεθνᾶσιν.