ἐπεὶ δὲ πλείω φαίνεται τὰ τέλη, τούτων δ’ αἱρούμεθά τινα δι’ ἕτερον, οἱο͂ν πλοῦτον αὐλοὺσ καὶ ὅλωσ τὰ ὄργανα, δῆλον ὡσ οὐκ ἔστι πάντα τέλεια· τὸ δ’ ἄριστον τέλειόν τι φαίνεται. ὥστ’ εἰ μέν ἐστιν ἕν τι μόνον τέλειον, τοῦτ’ ἂν εἰή τὸ ζητούμενον, εἰ δὲ πλείω, τὸ τελειότατον τούτων.
