Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 52:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 52:)

φαίνεται μὲν γὰρ οὐδὲ τὴν ὑγίειαν οὕτωσ ἐπισκοπεῖν ὁ ἰατρόσ, ἀλλὰ τὴν ἀνθρώπου, μᾶλλον δ’ ἴσωσ τὴν τοῦδε· καθ’ ἕκαστον γὰρ ἰατρεύει. καὶ περὶ μὲν τούτων ἐπὶ τοσοῦτον εἰρήσθω.