Aristotle, Choral, antistrophe 2

(아리스토텔레스, Choral, antistrophe 2)

σκέψασθε δέ μ’, εἰ σοφῶσ αὐτοὺσ περιέρχομαι τοὺσ οἰομένουσ φρονεῖν κἄμ’ ἐξαπατύλλειν. τηρῶ γὰρ ἑκάστοτ’ αὐτοὺσ οὐδὲ δοκῶν ὁρᾶν κλέπτοντασ· ἔπειτ’ ἀναγκάζω πάλιν ἐξεμεῖν ἅττ’ ἂν κεκλόφωσί μου, κημὸν καταμηλῶν.