Aristotle, Choral, strophe 1

(아리스토텔레스, Choral, strophe 1)

ὦ Δῆμε καλήν γ’ ἔχεισ ἀρχήν, ὅτε πάντεσ ἄνθρωποι δεδίασί σ’ ὥσπερ ἄνδρα τύραννον. ἀλλ’ εὐπαράγωγοσ εἶ, θωπευόμενόσ τε χαίρεισ κἀξαπατώμενοσ, πρὸσ τόν τε λέγοντ’ ἀεὶ κέχηνασ· ὁ νοῦσ δέ σου παρὼν ἀποδημεῖ.