헬라어 문장 검색 - ΑριστόΚνιγητσ́06́04́

(아리스토텔레스, Lyric-Scene, iambics)

καὶ μὴν ὁ Παφλαγὼν οὑτοσὶ προσέρχεται, ὠθῶν κολόκυμα καὶ ταράττων καὶ κυκῶν, ὡσ δὴ καταπιόμενόσ με. μορμὼ τοῦ θράσουσ. εἰ μή σ’ ἀπολέσαιμ’, εἴ τι τῶν αὐτῶν ἐμοὶ ψευδῶν ἐνείη, διαπέσοιμι πανταχῇ. ἥσθην ἀπειλαῖσ, ἐγέλασα ψολοκομπίαισ, ἀπεπυδάρισα μόθωνα, περιεκόκκασα. οὔτοι μὰ τὴν Δήμητρ’, ἐὰν μή σ’ ἐκφάγω ἐκ τῆσδε τῆσ γῆσ, οὐδέποτε βιώσομαι. ἣν μὴ κ’φάγῃσ; ἐγὼ δέ γ’, ἢν μή σ’ ἐκπίω κἀπεκροφήσασ αὐτὸσ ἐπιδιαρραγῶ. ἀπολῶ σε νὴ τὴν προεδρίαν τὴν ἐκ Πύλου. ἰδοὺ προεδρίαν· οἱο͂ν ὅψομαί σ’ ἐγὼ ἐκ τῆσ προεδρίασ ἔσχατον θεώμενον. ἐν τῷ ξύλῳ δήσω σε νὴ τὸν οὐρανόν. ὡσ ὀξύθυμοσ. φέρε τί σοι δῶ καταφαγεῖν; ἐπὶ τῷ φάγοισ ἥδιστ’ ἄν; ἐπὶ βαλλαντίῳ; ἐξαρπάσομαί σου τοῖσ ὄνυξι τἄντερα. ἀπονυχιῶ σου τἀν πρυτανείῳ σιτία. ἕλξω σε πρὸσ τὸν δῆμον, ἵνα δῷσ μοι δίκην. κἀγὼ δέ σ’ ἕλξω καὶ διαβαλῶ πλείονα. ἀλλ’ ὦ πόνηρε σοὶ μὲν οὐδὲν πείθεται· ἐγὼ δ’ ἐκείνου καταγελῶ γ’ ὅσον θέλω. ὡσ σφόδρα σὺ τὸν δῆμον σεαυτοῦ νενόμικασ. ἐπίσταμαι γὰρ αὐτὸν οἷσ ψωμίζεται. κᾆθ’ ὥσπερ αἱ τίτθαι γε σιτίζεισ κακῶσ. μασώμενοσ γὰρ τῷ μὲν ὀλίγον ἐντίθησ, αὐτὸσ δ’ ἐκείνου τριπλάσιον κατέσπακασ. καὶ νὴ Δί’ ὑπό γε δεξιότητοσ τῆσ ἐμῆσ δύναμαι ποιεῖν τὸν δῆμον εὐρὺν καὶ στενόν. χὠ πρωκτὸσ οὑμὸσ τουτογὶ σοφίζεται. οὐκ ὦγάθ’ ἐν βουλῇ με δόξεισ καθυβρίσαι. ἰώμεν ἐσ τὸν δῆμον. οὐδὲν κωλύει· ἰδοὺ βάδιζε, μηδὲν ἡμᾶσ ἰσχέτω. ὦ Δῆμε δεῦρ’ ἔξελθε. νὴ Δί’ ὦ πάτερ ἔξελθε δῆτ’. ὦ Δημίδιον <ὦ> φίλτατον ἔξελθ’, ἵν’ εἰδῇσ οἱᾶ περιυβρίζομαι. τίνεσ οἱ βοῶντεσ; οὐκ ἄπιτ’ ἀπὸ τῆσ θύρασ; τὴν εἰρεσιώνην μου κατεσπαράξατε. τίσ ὦ Παφλαγὼν ἀδικεῖ σε; διὰ σὲ τύπτομαι ὑπὸ τουτουὶ καὶ τῶν νεανίσκων. τιή; ὁτιὴ φιλῶ σ’ ὦ Δῆμ’ ἐραστήσ τ’ εἰμὶ σόσ. σὺ δ’ εἶ τίσ ἐτεόν; ἀντεραστὴσ τουτουί, ἐρῶν πάλαι σου βουλόμενόσ τέ σ’ εὖ ποιεῖν, ἄλλοι τε πολλοὶ καὶ καλοί τε κἀγαθοί. ἀλλ’ οὐχ οἱοῖ́ τ’ ἐσμὲν διὰ τουτονί. σὺ γὰρ ὅμοιοσ εἶ τοῖσ παισὶ τοῖσ ἐρωμένοισ· τοὺσ μὲν καλούσ τε κἀγαθοὺσ οὐ προσδέχει, σαυτὸν δὲ λυχνοπώλαισι καὶ νευρορράφοισ καὶ σκυτοτόμοισ καὶ βυρσοπώλαισιν δίδωσ. · εὖ γὰρ ποιῶ τὸν δῆμον. εἰπέ νυν τί δρῶν; ὅ τι; τῶν στρατηγῶν ὑποδραμὼν τῶν ἐκ Πύλου, πλεύσασ ἐκεῖσε, τοὺσ Λάκωνασ ἤγαγον. ἐγὼ δὲ περιπατῶν γ’ ἀπ’ ἐργαστηρίου ἕψοντοσ ἑτερου τὴν χύτραν ὑφειλόμην. καὶ μὴν ποιήσασ αὐτίκα μάλ’ ἐκκλησίαν ὦ Δῆμ’ ἵν’ εἰδῇσ ὁπότεροσ νῷν ἐστί σοι εὐνούστεροσ, διάκρινον, ἵνα τοῦτον φιλῇσ. ναὶ ναὶ διάκρινον δῆτα, πλὴν μὴ ’ν τῇ πυκνί. οὐκ ἂν καθιζοίμην ἐν ἄλλῳ χωρίῳ. ἀλλ’ ἐσ τὸ πρόσθε. χρὴ παρεῖν’ ἐσ τὴν πύκνα. οἴμοι κακοδαίμων ὡσ ἀπόλωλ’. ὁ γὰρ γέρων οἴκοι μὲν ἀνδρῶν ἐστι δεξιώτατοσ, ὅταν δ’ ἐπὶ ταυτησὶ καθῆται τῆσ πέτρασ, κέχηνεν ὥσπερ ἐμποδίζων ἰσχάδασ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristotle, Lyric-Scene, iambics

(아리스토텔레스, Lyric-Scene, iambics)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION