Aristotle, Parodos, trochees

(아리스토텔레스, Parodos, trochees)

ἄνδρεσ ἱππῆσ παραγένεσθε· νῦν ὁ καιρόσ. ὦ Σίμων, ὦ Παναίτι’ οὐκ ἐλᾶτε πρὸσ τὸ δεξιὸν κέρασ; ἅνδρεσ ἐγγύσ. ἀλλ’ ἀμύνου κἀπαναστρέφου πάλιν. ὁ κονιορτὸσ δῆλοσ αὐτῶν ὡσ ὁμοῦ προσκειμένων. ἀλλ’ ἀμύνου καὶ δίωκε καὶ τροπὴν αὐτοῦ ποιοῦ. παῖε παῖε τὸν πανοῦργον καὶ ταραξιππόστρατον καὶ τελώνην καὶ φάραγγα καὶ Χάρυβδιν ἁρπαγῆσ, καὶ πανοῦργον καὶ πανοῦργον· πολλάκισ γὰρ αὔτ’ ἐρῶ. καὶ γὰρ οὗτοσ ἦν πανοῦργοσ πολλάκισ τῆσ ἡμέρασ. ἀλλὰ παῖε καὶ δίωκε καὶ τάραττε καὶ κύκα καὶ βδελύττου, καὶ γὰρ ἡμεῖσ, κἀπικείμενοσ βόα· εὐλαβοῦ δὲ μὴ ’κφύγῃ σε· καὶ γὰρ οἶδε τὰσ ὁδούσ, ἅσπερ Εὐκράτησ ἔφευγεν εὐθὺ τῶν κυρηβίων. ὦ γέροντεσ ἡλιασταί, φράτερεσ τριωβόλου, οὓσ ἐγὼ βόσκω κεκραγὼσ καὶ δίκαια κἄδικα, παραβοηθεῖθ’, ὡσ ὑπ’ ἀνδρῶν τύπτομαι ξυνωμοτῶν. ἐν δίκῃ γ’, ἐπεὶ τὰ κοινὰ πρὶν λαχεῖν κατεσθίεισ, κἀποσυκάζεισ πιέζων τοὺσ ὑπευθύνουσ σκοπῶν, ὅστισ αὐτῶν ὠμόσ ἐστιν ἢ πέπων ἢ μὴ πέπων, κἄν τιν’ αὐτῶν γνῷσ ἀπράγμον’ ὄντα καὶ κεχηνότα, καταγαγὼν ἐκ Χερρονήσου διαβαλὼν ἀγκυρίσασ εἶτ’ ἀποστρέψασ τὸν ὦμον αὐτὸν ἐνεκολήβασασ· καὶ σκοπεῖσ γε τῶν πολιτῶν ὅστισ ἐστὶν ἀμνοκῶν, πλούσιοσ καὶ μὴ πονηρὸσ καὶ τρέμων τὰ πράγματα. ξυνεπίκεισθ’ ὑμεῖσ; ἐγὼ δ’ ἄνδρεσ δι’ ὑμᾶσ τύπτομαι, ὅτι λέγειν γνώμην ἔμελλον ὡσ δίκαιον ἐν πόλει ἑστάναι μνημεῖον ὑμῶν ἐστιν ἀνδρείασ χάριν. ὡσ δ’ ἀλαζών, ὡσ δὲ μάσθλησ· εἶδεσ οἷ’ ὑπέρχεται ὡσπερεὶ γέροντασ ἡμᾶσ καὶ κοβαλικεύεται; ἀλλ’ ἐὰν ταύτῃ γε νικᾷ, ταυτῃὶ πεπλήξεται· ἢν δ’ ὑπεκκλίνῃ γε δευρί, τὸ σκέλοσ κυρηβάσει. ὦ πόλισ καὶ δῆμ’ ὑφ’ οἱών θηρίων γαστρίζομαι. καὶ κέκραγασ, ὥσπερ ἀεὶ τὴν πόλιν καταστρέφει; ἀλλ’ ἐγώ σε τῇ βοῇ ταύτῃ γε πρῶτα τρέψομαι. ἀλλ’ ἐὰν μέντοι γε νικᾷσ τῇ βοῇ, τήνελλοσ εἶ· ἢν δ’ ἀναιδείᾳ παρέλθῃ σ’, ἡμέτεροσ ὁ πυραμοῦσ. τουτονὶ τὸν ἄνδρ’ ἐγὼ ’νδείκνυμι, καὶ φήμ’ ἐξάγειν ταῖσι Πελοποννησίων τριήρεσι ζωμεύματα. ναὶ μὰ Δία κἄγωγε τοῦτον, ὅτι κενῇ τῇ κοιλίᾳ ἐσδραμὼν ἐσ τὸ πρυτανεῖον, εἶτα πάλιν ἐκθεῖ πλέᾳ. νὴ Δί’ ἐξάγων γε τἀπόρρηθ’, ἅμ’ ἄρτον καὶ κρέασ καὶ τέμαχοσ, οὗ Περικλέησ οὐκ ἠξιώθη πώποτε.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION